Η νέα τουρκική αιματηρή στρατιωτική εισβολή στη Συρία 09-10-2019 με την πρόφαση δημιουργίας μιας Αναθεωρητικής της Συνθήκης της Λωζάνης ’’Ζώνης Ασφάλειας’’ του Νεοοθωμανισμού, προκάλεσε σειρά ρετρό συμπερασμάτων παγκόσμιου ενδιαφέροντος, έστω και ήδη γνωστών: Οι Διεθνείς Οργανισμοί και τα υποβαθμισμένα σε υπαλλήλους Η.Ε, δεν υπηρετούν με τα Διευθύντριά τους την Παγκόσμια Ειρήνη ούτε το Διεθνές Δίκαιο. Τα ψηφίσματα, τα υποκριτικά Veto και οι Αποφάσεις τους υπηρετούν την εγκληματική ανηθικότητα των Οργανωμένων Συμφερόντων, του Δίκαιου του στρατιωτικά Ισχυρότερου. Ειδικά το ΝΑΤΟ συμπλήρωσε το κεφάλαιο της ‘’συμμαχικής’’ αφερεγγυότητας του, ως αμυντικός Οργανισμός με το άρθρο 5 του Καταστατικού του. Η ‘’πλαδαρή’’ Διπλωματία της Ε.Ε. με τους ‘’ηγετίσκους’’ της, περιορίζεται όταν δεν είναι παντελώς απούσα, στο ρόλο θεραπαινίδας των οικονομικών συμφερόντων των χρηματοδοτών της Κομματοκρατίας. Το ανησυχητικό για την ισορροπία στο Διεθνές Σύστημα προκαλεί η διάσταση των διαφωνιών στις ΗΠΑ, μεταξύ του κάθε επιλεγόμενου ‘’αντισυστημικού’’ προέδρου της και του Βαθέως Κράτους, που κλυδωνίζει ήδη την κατ’ ευφημισμό ‘’Πλανηταρχία’’. Αν ο πρόεδρος του ‘’Ξανθού Γένους’’ Β. Πούτιν άνοιγε Σχολή Διπλωματίας στη Μόσχα, θα δέχονταν εγγραφές Αμερικανών πολιτικών, χάριν της ‘’ευέλικτης’’ Νέας Παγκόσμιας Τάξης που αυταρχικά περιφρονεί τους Λαούς;

ΓΕΩΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΞΗΚΟΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ   [ Γ ]

ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΤΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΤΗΝ ΕΓΓΥΣ ΚΑΙ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Η Γεωστρατηγική της Ελλάδας και της Τουρκίας. Η στρατηγική εξέλιξη, της «Αποδυνάμωσης των Εντάσεων». Ο τουρκικός ρόλος του «γεωπολιτικού Ακτιβιστή» . Η Αφύπνιση των Εθνικιστικών Διεκδικήσεων. Η Αντοχή της Τουρκικής Γεωστρατηγικής. Η ελληνική Εμπλοκή στο «Γεωστρατηγικό Τρίγωνο», Τουρκίας-ΗΠΑ- Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Η «Μεταψυχροπολεμική περίοδος» της Νέας Τάξης. Ο αμερικανικός «Εγκλωβισμός» στα Βαλκάνια. Η Γεωστρατηγική της Τουρκίας και οι Διαδρομές των Αγωγών πετρελαίου. Η Περιφερειακή Ηγεμονία. Η Συνθήκη του Μοντρέ (Montreux). Οι Τούρκοι στρατηγιστές.

Η Στρατιωτική Ιστορία καταγράφει τον παράγοντα της Στρατηγικής Γεωγραφίας, εντός της οποίας λειτουργούν οι κοινωνιολογικοί συντελεστές του Γεωπολιτισμού, των Συμβατικών Δεσμεύσεων και η Ανάλυση της Δύναμης Ισχύος, που προκαθορίζουν τις δυνατότητες της Γεωδιπλωματίας.

ΓΕΩΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΞΗΚΟΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ [Β]

ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ & ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

Η Στρατηγική Γεωγραφία της Ελλάδας. Το Αιγαίο Πέλαγος. Το ξεπερασμένο αναχρονιστικά πλέον δόγμα του εκ «Βορρά Κινδύνου». Η Γραμμή Μεταξά. Η περιοχή του Αξιού ποταμού τη διάρκεια του Α’ Π. Πολέμου. Η Γεωστρατηγική αξιολόγηση της Θεσσαλονίκης. Το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Η Στρατηγική Γεωγραφία του ελλαδικού Χώρου. Η γεωγραφική θέση της Λάρισας και της Σκύρου.       Η ρωσική Πολιτιστική Διείσδυση στην Ελλάδα

Οι διακυμάνσεις της εφαρμογής του RELIGIOUS STATUS QUO στα Ιερά Προσκυνήματα της Παλαιστίνης και του Ισραήλ.

ΓΕΩΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟ ΕΝΑΤΟ

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

[ Γ ]

Οι εκφοβιστικές επιθέσεις κατά Ι. Μονών και Αγιοταφιτών και ο εγκληματικά μαρτυρικός φόνος του ιερομόναχου Φιλούμενου ηγούμενου του Προσκυνήματος του Φρέατος του Ιακώβ στη Νεάπολη της Παλαιστίνης από εξτρεμιστή θρησκευόμενο Ισραηλινό, αμαύρωσαν το RELIGIOUS STATUS QUO