Η ιστορική διπλωματική πορεία του Ελευθέριου Βενιζέλου, άφησε τόμους υποθηκών για την αποφυγή παρόμοιων παγίδων από ‘’φίλους, συμμάχους και τον Εχθρό’’. Και ότι η ελληνική Πολιτική επικοινωνιακά είναι μια αφιλόξενη’’ Έρημος μεταθανάτιας Χρυσόσκονης’’. Η ‘’καινοτομία’’ στη διπλωματία και στην πολιτική, παρουσιάζει ομοιότητες με το αναμμένο κάρβουνο. Χρησιμότητα, μουτζούρωμα, έγκαυμα και θάνατο από τις εκπομπές επικινδύνων αερίων με ευθύνη των αδαών. Αν η τσιμπίδα λειτουργήσει προληπτικά με αποφασιστικότητα, παραμερίζει τους δεσμούς εξαρτήσεων πάσης προέλευσης. Από φίλους, οικογένεια και το επιλεγμένο περιβάλλοντα του ‘’College Net’’. Αλλά τα Κονκλάβια, των ‘’πρωτοκλασάτων- αφοσιωμένων’’, που εμφανίζονται τηλεοπτικά το ύφος τους παραπέμπει επικοινωνιακά στους αντιπαθείς τόνους, των Χαλίφηδων, Βραχμάνων και Καρδινάλιων.

ΓΕΩΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

DE PROFUNDIS

ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΎ ΣΚΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΙΣ ‘’ΚΟΥΚΟΥΛΑ’’

Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ‘’ΦΡΟΥΡΑΣ’’ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΠΟΙΚΙΑΣ ΧΡΕΟΥΣ

Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΟΥ 2019 [γ]

Το καλοκαίρι του 1982 η οικογένεια του αείμνηστου κορυφαίου πρέσβυ μου στην Άγκυρα Γεώργιου Παπούλια, επισκέφθηκε την Κρήτη. Κατά τη διαμονή της στο νομό Ρεθύμνου, μια ημέρα μου ζητήθηκε ευγενώς να συνοδέψω την πρέσβειρα Έμιλι Παπούλια, σύζυγο του προϊσταμένου μου πρέσβυ, όταν εγώ υπηρετούσα πρόξενος στην Αδριανούπολη, να επισκέπτονταν την προσωπική φίλη της Μαρίκα Μητσοτάκη στο Ακρωτήρι Χανίων. Μου δίδονταν λοιπόν μια μοναδική ευκαιρία να ιδώ ίσως από κοντά, την αμφιλεγόμενη και πολυσυζητημένη πολιτικά, συλλογή κρητικών αρχαιολογικών θησαυρών, του αείμνηστου Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που δωρίσθηκε αργότερα συνολικά στο Μουσείο Χανίων. Επίσης θα έβλεπα το σπίτι της οικογένειας για το οποίο είχε χυθεί πολύ αντιπολιτευόμενο μελάνι εντελώς άδικα για τον αριθμό των WC , αφού τα υπάρχοντα ανεξάρτητα κτίσματα εξυπηρετούσαν τις οικογένειες όλων των παιδιών. Και συγκρίνοντάς το αργότερα με το υπερπολυτελές σπίτι του Χανιώτη φίλου μου, του ιατρού Γιάννη Χατζάκη, το ‘’Μητσοτακικό’’ το βρήκα φυσικά παραδοσιακό και απλό, παρά τα όσα είχα διαβάσει στο ‘’Ποντίκι’’, που δεν ευστοχούσαν σατιρικά σε τίποτα, ανάλογο για τους ‘’καμπινέδες’’.