Κυριακή 14 Μαρτίου 2021

ΤΣΑΊ’ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΑ ...

ΓΕΩΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ 

ΤΣΑΊ’ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΉ ΑΝΙΚΑΝΗ ΔΙΑΧΕΊΡΙΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΝΟΟΥ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΥ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΣΜΟΎ, ΤΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑΣ ΚΑΤΕΥΝΑΣΜΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ. ΤΑ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΓΑΛΙΑ ΑΝΟΗΣΙΑΣ


Νόμος και Τάξη για τα αντικοινωνικά ‘’κατακάθια’’, ήταν η προεκλογική επαγγελία της Ν.Δ. που εμφανίσθηκε , ως ''μελανζέ'' Συντηρητική Παράταξη και ως συνέχεια, των Δυναστειών, της οικογενειοκρατίας και της αξιοκρατικής όμως διακυβέρνησης, όπως ισχυριστήκατε. Με τα ίδια πολιτικά μπάζα και βαρίδια, αν τούτο ήταν δυνατόν.Την ευθύνη της πραγμάτωσης της επαγγελίας, ανέλαβε ένας εξωτικός εκτός της παράταξης , ως δείγμα συναίνεσης και πολιτικού ανοίγματος. Στην προ τίμηση του προσώπου του επικράτησαν εξωγενείς παράγοντες, ιδεολογικής συγγένειας και όχι μόνο. Διότι ο πολιτικός του λόγος ήταν αντιφατικός και πολύ κατώτερος στην πειστικότητα, της επιχειρησιακής του ικανότητας. Τότε υπεισήλθε η επικοινωνιακή απόφαση της εικόνας, για την υποκατάσταση τούτης της αδυναμίας του. Τα γεγονότα της αθλιότητας στην Ν. Σμύρνη απέδειξαν του λόγου το αληθές. Με ακλόνητο το γελοίο άλλοθι, της ''αόρατης'' αδυναμίας της αστυνομικής εκπαίδευσης και υπηρεσιακής αντίδρασης να αντιμετωπίσει εντοπίζοντας, τους αγκιτάτορες του πλήθους. Η απρόσεκτη φράση του διαγγέλματος μάλιστα, ‘’δε θα επιτρέψω το διχασμό’’ χειροτέρεψε την κατάσταση. Διότι το πρώτο πρόσωπο που χρησιμοποιήθηκε δήλωνε όχι αυτοπεποίθηση, αλλά την παρεξήγηση της πρόθεσης αυταρχισμού. Σαν αερολόγημα απόκλειε ότι ο πρωθυπουργός θα ήταν πανταχού παρών στα πεδία των ταραχών. Τα παλαιοκομματικά ‘’ΘΑ’’ των νέων μέτρων για τις μελλοντικές περιστάσεις, θύμιζαν παρερμηνευμένα τις ελληνικές ‘’καλένδες’’ των υπεκφυγών. Και όλα τούτα εν καιρώ που θεωρητικά    οι κότες για τους σκεπτόμενους ψηφοφόρους του, γέννησαν τα κλούβια και δυσώδη αυγά τους, στα κουκουλωμένα από τη διπλωματική μυστικότητα, Εθνικά Ζητήματα, που είναι εν εξελίξει,. Δηλονότι στη διπλωματία του ‘’Κατευνασμού’’ αποδείχτηκε ήδη, ότι υπάρχουν εκβιασμοί και δεσμευτικές εξαρτήσεις.


        Μέχρι τότε εμείς άραγε θα ‘’τρώμε αμάσητα’’ τις τηλεοπτικές εικόνες βίας, με παραπλανητικό αλατοπίπερο, τα βρετανικά ταμπλόιντ για τον Χάρι και την Μεργκλ και τα trash του τύπου Survivor. Ποια τα εθνικά Θέματα;; Περιμέναμε τον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ να μας θύμιζε την ύπαρξη των παραβιάσεων, για να μην μπούμε στον κόπο να ουρλιάζουμε ενοχλητικά, στα διεθνή Fora. Και ενοχλήσουμε τους υπαίτιους. Ούτε το όνομα τους αποφεύγουμε να αναφέρουμε για τους υπαίτιους. Αφού σβήσαμε θανατικά μια πόλη της πατρίδας μας, πανηγυρίσαμε για το θρίαμβο της αντιμετώπισης της Πανδημίας. Αίσχος χωρίς αιδώ Αργείοι. Για τους ανιστόρητους μάθετε ότι ο ''Καραμανλισμός'' του αστυνομικού του κράτους εκείνο το βράδυ, άρχισε να ξηλώνονταν και τον Καραμανλή ‘’ρούφηξε’’ η αυτοεξορία του στο Παρίσι.  Τούτο συνέβηκε όταν οι αστυνομικοί μας έδειραν εξερχόμενους ανυποψίαστοι από το αναγνωστήριο της Νομικής, πάνω από το θέατρο ''Γκλόρια'' της οδού Ιπποκράτους. Οι Δεξιοί γονείς μας εξεμάνησαν και δεν αρκέστηκαν στα τότε λόγια ''ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο''; του Κ. Καραμανλή, για τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη και τον αποκαθήλωσαν οι Δεξιοί νοικοκυραίοι, που αποδοκίμασαν ενεργά την πολιτική παρακρατική δολοφονία.


        Οι σκεπτόμενοι πολίτες τότε νόμισαν ότι αιτία τότε ήταν η διαφωνία του ‘’γαλλόστροφου’’ Καραμανλή και του Βρετανόφιλου παλατιού, ξεχνώντας τον αμερικανικό αετό. Η προετοιμασία με τη δίκη της υπόθεσης ‘’ΑΣΠΙΔΑ’’, έδωσε τη σαφή εικόνα για τα τεκταινόμενα στην Κύπρο και Ισραήλ στη Μ.Α. Το απριλιανό στρατιωτικό καθεστώς της δικτατορίας τις παραμονές του Πολέμου των 6 Ημερών, εξασφάλιζε τα αμερικανικά σχέδια στο επιχειρησιακό πεδίο. Όταν όμως ο Παπαδόπουλος είπε ‘’όχι’’ στα αμερικανικά ‘’Φάντομ’’ στη Σούδα, τις παραμονές του αραβοϊσραηλινού πολέμου του Γιόμ Κιπούρ, ‘’πήρε πόδι’’ από τον Ιωαννίδη μετά το ‘’χολιγουντιανό’’ Πολυτεχνείο. Κανένας παλαιοκομματικός πολιτικός μετά την αυτοκατάρρευση του ‘’Ιωαννίδειου καθεστώτος’’ το 1974 , δεν είπε τα γεγονότα ως είχαν, με το όνομα τους. Αλλά με την μικρόνοα έναντι της Ιστορίας μικροπολιτική, της Κομματοκρατίας των πολιτικών Ελίτ, σιώπησαν και επικαλέστηκαν ως άλλοθι, το αντιαμερικανικό θυμικό του Λαού. Και παρέδωσαν οι ίδιοι τον ‘’Φάκελο της Κύπρου’’ στα ποντίκια της Βουλής με το πρόσχημα της διατάραξης των Διεθνών Σχέσεων , που τους είχε δέσει χειροπόδαρα.  Ο πατέρας μου άφρισε κατά του βασιλικού θεσμού, παρότι προέρχονταν από φιλοβασιλική οικογένεια, όταν οι μονάδες που υπηρετούσαμε τη 2ετή θητεία μας με τον αδελφό μου, βρέθηκαν αντιμέτωπες στο βασιλικό Αντιπραξικόπημα στις 13-12-1967. Ο θρόνος τότε απογυμνώθηκε και δε θα χρειαζόταν κανένα δημοψήφισμα , των μετέπειτα ιδιοτελών σκοπιμοτήτων. Οι νοικοκυραίοι έδιωξαν τον Θρόνο, που μέχρι τότε στήριζαν μέχρι θανάτου.

Ο Υποστράτηγος Ιωάννης Ζήσης, ο Ταγματάρχης Κωνσταντίνος Βερσής, ο Λοχαγός Ευάγγελος Νομικός και ο Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Νικόλαος Παππής που αυτοκτόνησαν λίγο μετά τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα για να μην ζήσουν τη σκλαβιά…

Κωνσταντίνος Βερσής        Νικόλαος Παππής          Δημήτρης Καμπανάρος, αυτοκτόνησε από το ‘’ελληνικό φιλότιμο’’, γιατί η Δομή του προσβλήθηκε από τον COVID-19  παρά τα αυστηρά του μέτρα που εφάρμοζε βάσει των οδηγιών των  ανειδίκευτων ‘’Ειδικών’’, που τον πήραν στο λαιμό τους με τα ανεπαρκή μέτρα.

Καλά αγεωγράφητος, αλλά και κοινωνικά ανιστόρητος, για την ατομική ηγετική ευθύνη; Κανείς δεν ζήτησε να γίνετε ήρωας, των επικοινωνιακών και άλλων τεραστίων σφαλμάτων σας, σαν αυτόχειρας ή εξόριστος. Εντούτοις όντας υπόλογος εθνικών απορρήτων δαπανών, είμαι σε θέση να κρίνω, επειδή υπέγραψα το 1974 απόρρητη επιταγή επιδότησης έδρας, σε διάσημο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ. Και έκτοτε οι υποτροφίες με κάνουν σκεπτικό για την αριστεία και για την ποιότητα των σπουδών στους ‘’δωρητές’’, από τα χρήματα και των φορολογούμενων, μη προνομιούχων όπως των ‘’βισματούχων’’ των πολιτικών ελίτ. Δε ζητήσαμε την αυτοκτονία σας λόγω του σωρού των αποτυχιών, ούτε σας ψέξαμε γιατί δεν έχετε παρά μια πεζοδρομιακή αντιπολίτευση, που ψάχνει ταυτότητα από τη χουλιγκανική αναμπουμπούλα, που υποκινεί ψευδεπίγραφα στο όνομα της δημοκρατίας τους με φενάκη. Και τους πολιτικούς αντιπάλους που δεν ξέρουν να γράφουν ούτε το όνομα τους και το γράφουν με ένα ‘’ν’’. Γιατί και εσείς τις ταραχές εκμεταλλεύεστε πολιτικά και εκφοβιστικά, όπως στα στρατιωτικά καθεστώτα. Αποκαλώντας συλλήβδην τους αντιφρονούντες στον αυταρχισμό των εξουσιών, τρομοκράτες, που αφήνετε εσείς να κυκλοφορούν ανενόχλητα επιτιθέμενοι. Και νομίσθηκε από το Colleges Net των κολάκων σας, ότι η Εξουσία σας περπατά μόνη της και άνετα στο διαβόητο ‘’Περίπατο’’ βιτρίνας του ανεψιού, ‘’καραμανλικής’’ έμπνευσης.


        Τα φορτώνετε λοιπόν τα λάθη σας ανερυθρίαστα στο Λαό και στους επιστήμονες για τον πολιτικό άπραγο ερασιτεχνισμό των ανειδίκευτων ‘’ειδικών’’ λεγεωνάριών σας. Και τα εξωραΐζετε λεκτικά με την ήπια λέξη ‘’αστοχίες’’, όσον αφορούσε την αποτυχούσα αντιμετώπιση της Πανδημίας. Με απάνθρωπο επίσης θράσος, πανηγυρίζουμε για τα απαγορευτικά μέτρα ότι με τη ‘’θανατική’’ διαχείριση μας πετύχαμε να εξαλείψουμε από τον ελληνικό χάρτη μια ολόκληρη πόλη. Οι ενημερωτικοί επικοινωνιακοί ανεξακρίβωτοι αριθμοί που επικαλείστε για την αλλοδαπή, μας αφήνουν παγερά αδιάφορους, γιατί είναι a priori ανεξακρίβωτοι στο διηνεκές.

       Και μάλιστα οργιστήκαμε από  τη δημόσια δήλωση σας, ότι η συχνά ‘’κερδοφόρα’’ Δημόσια Υγεία της ‘’προστατευτικής’’ κομπίνας (διότι το Ελεγκτικό Συνέδριο δε δικάζει την νομιμότητα παρά μόνο αποφαίνεται για τον εύκολο διαδικαστικό τύπο, που εσείς νομοθετείτε), είναι το υπέρτατο αγαθό, ενώ εμείς στο ελληνικό σχολείο μάθαμε ότι είναι μόνο η μη ‘’ειρωνευόμενη’’ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, που αντιστρατεύεται μέχρι θανάτου τον αυταρχισμό, από την περίοδο των αρχαίων Ελλήνων τυραννοκτόνων. Όσο για τα περί Διχασμού και της προβοκατόρικης έντασης η ταυτότητα εξαρτάται να χαρακτηριστεί που ανήκουν, από την πλευρά των γνωστών αγνώστων στρατολογημένων δραστών. Διότι όλα τα λεξικά διευκρινίζουν ότι απαιτούνται δύο πλευρές, όπως και στο ταγκό. Αν δηλαδή σας χορεύουν στο ‘’ταψί’’ εξωγενείς παράγοντες ή χορεύετε με τη μουσική δωματίου της διακομματικής Ομερτά για Προανακριτικές και τα συντεχνιακά ‘’πλυντήρια’’ των βολευτών-χειροκροτητών.


Προφανώς δεν αρκούσαν παρηγορητικά σαν απολογία, οι εύκολες αναίσθητες και αθωωτικές πολιτικά  ‘’συγγνώμες’’ και τα χιλιάδες χριστουγεννιάτικα φώτα, του απίθανου Αντουανετάριου ανεψιού δημάρχου, διαδόχου σας, με τον άνετο ‘’Περίπατό’’ του, για τους άστεγους συμπολίτες μας. Και συναντώντας ο τελευταίος τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάϊντεν  για να τον συγχαρεί, με την ευφυία που τον διακρίνει, δε θα τον πει Τζον μελλοντικά, που σημαίνει και κάτι άλλο μειωτικό στις ΗΠΑ. Το ταξιδάκι ποιος το πλήρωσε;; κουπόνι από φιλική εφημερίδα;; Το φιλί του Μπους Sr στον κήπο των ρόδων του Λευκού Οίκου στην Ντόρα δεν την έκανε πρωθυπουργό και δε συγκράτησε το Κόμμα της αποστασίας της, από την οριστική διάλυση. Βάλτε λοιπόν τώρα που ‘’γυρίζει’’, για την προετοιμασία της οικογενειοκρατικής Δυναστείας… Διότι η Ντόρα απόδειξε ότι τα φιάσκο στο Βουκουρέστι και την ΑΟΖ με την Αλβανία, μπορεί να τα πλασάρει ως θριάμβους, με τον άσχετο ‘’σουβλακοφάγο’’ πρωθυπουργό, που αλληθώρισε ηλιθίως στον Πούτιν με ΥΠΕΞ την Ντόρα που την απογοήτευσε την ίδια και τον ‘’σύμβουλο’’ γιό της. Όμως σήμερα δεινή πρακτική ‘’οικονομολόγος’’  με τους πιστούς της υπουργούς, φυλάγεται με την Πανδημία, γιατί είναι προσεκτική, επειδή είναι ήδη η ντε φάκτο η αναμενόμενη ‘’βασιλομήτωρ’’, δαπάναις της ζωής πατρός Μπακογιάννη. Αν ο παππούς Μητσοτάκης δεν πέθαινε , παρά μόνο αν έβλεπε την Ντόρα πρωθυπουργό, έτσι και αυτή θα ήθελε να δει το γιό της πρωθυπουργό. Επειδή στην Ελλάδα έχουμε μοναρχική διαδοχή, με πλαστικές πολιτικές σημαίες, που αλλάζουν χρώμα.

  Σαν τους αστράτευτους Αιγυπτιώτες ομογενείς της δεκαετίας του ’50, που εξεδίωξε ό Νάσερ, ήλθαν στην πενόμενη τότε Αθήνα  και μας αντιμετώπισαν με το ‘’είχομεν και είχομεν’’. Δε σας είπε τίποτε σχετικό η μαμά σας; Ξέχασα προς στιγμή, ότι ήσασταν αντιστασιακός κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, σύμφωνα με τη δημόσια δήλωση σας, όντας 6μηνο βρέφος Συγγνώμη... Γιατί ξεπεράσατε τον αείμνηστο στενό μου φίλο πρέσβη Γεώργιο Κλαδάκη, που ζήτησε πολιτικό άσυλο στη Γερμανία, στελέχος του γερμανικού ραδιοσταθμού της DW, όπως ο μακαρίτης Κ. Μπακογιάννης στο Μόναχο.