Η Γεωδιπλωματία και το 0ργανωμένο Έγκλημα εξετάζονται στη Γεωπολιτική Αξιολόγηση της κρατικής Οντότητας, η οποία εξαρτάται από την ικανότητα των προθέσεων και του εφαρμοζόμενου προγράμματος της ηγετικής πολιτικής λειτουργικότητας και Οργάνωσης.

 

ΓΕΩΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΕΝΗΝΤΑΚΟΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ [ Β ]

Η ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΚΑΛΥΜΜΕΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ

Η στρατηγική της ‘‘Διερεύνησης των Προθέσεων’’ και η ‘’Συμπεριφορική Έκπληξη’’. Ένα σημαντικό ζήτημα στην εξέταση των προθέσεων, συνιστά το κεφάλαιο της διάκρισης των παραμέτρων, μεταξύ της «τεχνητής παραπλάνησης» από τη ‘’Συμπεριφορική έκπληξη’’.

[Κlaus Knorr: ‘‘Failures in National Intelligence Estimates “The Case of Cuban Missiles’’ (World Politics, XVI, April 1964).]

            Η ‘’Τεχνική’’ έκπληξη στην εκδήλωση των προθέσεων, παίζει ρόλο κυρίως όταν ο αντίπαλος μπόρεσε και κράτησε στεγανά στον απόρρητο σχεδιασμό του. Δηλαδή ό,τι αφορά το πλαίσιο κατά κύριο λόγο, των παρασκηνιακών του κινήσεων.

        Η εν προκειμένω η επιτελική διαχείριση, προϋποθέτει άρτια οργανωμένους απατηλούς «θορύβους» που αναλαμβάνουν οι Μ.Υ. Και επίσης παραπλανητικές εκπομπές «σημάτων», που θα εμφανίζοντο ότι συνιστούσαν το περιεχόμενο των προθέσεών, του διαχειριστή τους.

            Η ‘‘Τεχνητή Έκπληξη’’, δεν έρχεται απαραίτητα σε αντίθεση με τις προσδοκίες του αντιπάλου. Ο οποίος δεν αποκλείεται να είναι προετοιμασμένος και μάλιστα ο ίδιος όχι μόνο να τις αναμένει, αλλά και να τις επιχειρεί δια εμμέσων στρατηγημάτων, με την οργάνωση και κατεύθυνση εγκληματικών Οργανώσεων (Trafficking, Λαθρομετανάστευση, Ναρκωτικά, Όπλα, Κατασκοπία, Πυρηνικά υλικά). 

       Μία τουρκική, για παράδειγμα ενέργεια, όξυνσης που τηρήθηκε μυστική, δε θα μπορούσε να προβληθεί ότι προκαλεί έκπληξη. Και τούτο διότι εύλογα νοείται ότι αφετηρία της εκτίμησης, θα σταθμίζονταν εντός ενός  πλαισίου της γενίκευσης, των γεωπολιτικών βλέψεων της Τουρκίας. Που δεν επιτρέπουν εφησυχασμό, αλλά την προετοιμασία πολλαπλών σεναρίων στρατηγημάτων, δράσης και αδράνειας. Ανάλογα με τα momenta των τουρκικών ψυχολογικών επιχειρήσεων. Οι Παραδοσιακοί ‘’τουρκισμοί’’ των επανειλημμένων απειλητικών εκφοβιστικών και αποσταθεροποιητικών τουρκικών δηλώσεων, ενεργοποιούν τη Αντιπροπαγάνδα και τις διπλωματικές ενέργειες με στοιχειοθετημένες καταγγελίες στα Διεθνή Fora. Δια να μη δοθεί το λάθος ερμηνευμένο σήμα του δισταγμού και της διπλωματίας του Κατευνασμού, που αποτυγχάνει απέναντι στη δύναμη της στρατιωτικής ισχύος του αποσταθεροποιητικού παράγοντα.

 Ούτε πάλι το «ζεστό κλίμα», μέσα σε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική, χάριν της πολιτικής αδιατάρακτης παραμονής στην Εξουσία, είναι σαν να μπορεί να προκαλέσει συνθήκες τροπικές, στο Βόρειο Πόλο. Όσο κι’ αν η παρασκηνιακή προσπάθεια, μπορεί και καλύπτεται από αδιαπέραστα πέπλα μυστικότητας, έρχεται πάντα η ώρα των ‘’προδοτικών’’ αποκαλύψεων (Ίμια). Ούτε πάλι τα φιάσκο στο ΝΑΤΟ (Βουκουρέστι) και για την ΑΟΖ της τουρκόφιλης Αλβανίας, που σερβιρίσθηκαν σαν διπλωματικοί θρίαμβοι, θα παραμείνουν έτσι εσαεί, γιατί η επικοινωνία στις περιπτώσεις τούτες, έχει εύθραυστα πόδια ραγισμένης πορσελάνης. Όπως τα λόγια πετούν, το ίδιο πράττουν και οι καταθέσεις, που προέρχονται από παράνομες συνδιαλλαγές και μυστικές συμφωνίες. 

       Η ‘’Συμπεριφορική Έκπληξη’’,  η επιστήμη δηλαδή που διερευνά το περιεχόμενο της Συμπεριφοράς, συνήθως προέρχεται από διαφορετικής προέλευσης αίτια. Σαν τέτοια χαρακτηρίζονται, για παράδειγμα, η μη ορθολογιστική συμπεριφορά, την οποία δεν χωρά ο ‘’Κοινός Νους’’. Γιατί σε πλείονες περιστάσεις ίσως είναι υπαγορευμένη δυσνόητη κατασκευή παραπλάνησης. Και σε άλλες περιπτώσεις, κατ’ εντολή υπέρτερων δυνάμεων, όπως συμβαίνει στα κατ’ επίφαση ανοχύρωτα δημοκρατικά πολιτεύματα και στις στρατοκρατούμενες ‘’δημοκρατίες’’. Και μάλιστα εν προκειμένω εξετάζονται οφείλουν να εξετάζονται επισταμένως, εφ όσον δεν συγκαταλέγονται στις επί μέρους τακτικές αναλύσεις των κινήσεων.

        Ένα ζωτικής φύσης πολιτικό παράδειγμα είναι, η συμμετοχή των τυχόν διαβρωμένων ή ανίκανων Μ.Υ. στην αποσάθρωση του πολιτικού συστήματος, του κράτους που ανήκουν και το οποίο οφείλουν να υπηρετούν. Οπότε τότε αναδύεται η επικινδυνότητα της δράσης του Παρακράτους, υπό συγκεκριμένους στόχους και προϋποθέσεις, της επίθεσης ελέγχου, της Ασφάλειας και της διάβρωσης της Δικαστικής Εξουσίας, του ίδιου προαναφερθέντος κράτους-στόχου. Ο εναγκαλισμός συνδιαλλαγών ενός ring του Παρακράτους με το κοινό ποινικό έγκλημα, ξεκινά χάριν της διαπίστωσης πληροφοριών και οδηγεί μαθηματικά με το ‘’πάρε δώσε’’, στους κόλπους του Οργανωμένου Εγκλήματος.

        Όπως ιστορικά αποδείχθηκε το οργανωμένο έγκλημα φιλοδοξεί, αφού προσεγγίσει και υπονομεύσει την πολιτική ιεραρχία, χρησιμοποιεί τις αρχέγονες εγκληματικές μεθόδους μεταξύ άλλων, των εκβιασμών και της δωροληψίας. Στόχος του είναι, να αναλάβει ολοκληρωτικά με τους ήδη ‘’αχυρανθρώπους’’ του, τα πολιτικά ηνία της Εξουσίας μετά τον προηγηθέντα ‘’αιματηρό πόλεμο’’ του εγκληματικού υποκόσμου (Ιταλία). Η νοοτροπία της μη εξιχνίασης των δολοφονιών αντικοινωνικών στοιχείων, αφήνει αδιάφορη την Κοινή Γνώμη, αλλά και τις κοντόφθαλμες  διωκτικές Αρχές. Που αγνοούν τις πολιτικές και κοινωνιολογικές συνέπειες, από την άγνοια ή την ανικανότητα της εκπαίδευσης και της προσαρμογής.

         Συμπτωματικά για παράδειγμα είναι: Οι ανεξιχνίαστες μέχρι σήμερα δολοφονικές επιθέσεις στην Αθήνα εκτέλεσης τριών Ελλήνων δημοσιογράφων. Τα δύο θύματα, έπληξαν την κρατική οργάνωση της αντιμετώπισης του εγκλήματος και κατά συνέπεια τη γεωπολιτική αξιολόγηση. Επίσης το ‘’περίεργο τροχαίο δυστύχημα’’ ενός δικαστικού λειτουργού, διώκτη των ναρκωτικών και οι επιθέσεις με εκρηκτικά κατά οικιών δικαστικών προστέθηκαν στις δολοφονίες. Το ίδιο αποκαλύφτηκε από τις δολοφονικές επιθέσεις κατά δικηγόρων. Η τελευταία δολοφονία από τον τρόπο της επίθεσης του εικάστηκε περί ‘’συμβολαίου θανάτου’’. Έτσι φάνηκε εγκληματολογικά πλέον, ότι πρόκειται περί   του Οργανωμένου Εγκλήματος, που παρέπεμπε στην Κολομβία (heat man- σικάριος). Η όλη εικόνα τούτης της δολοφονίας, μέρα μεσημέρι σε φιλήσυχη γειτονιά, έδωσε τη λαβή στα διεθνή  ΜΜΕ (DW – εξ οικείων τα βέλη) να έδιναν πολιτικό χρώμα, σε βάρος της Ελλάδας. Τούτο προήλθε από τη ‘’μούγγα’’ και την ανυπαρξία μέχρι στιγμής, της επίσημης κυβερνητικής απάντησης, που άφησαν ανοικτή τη δίοδο των αντικοινωνικών ψιθύρων. Τα λεχθέντα επιχειρήματα στη Βουλή, ήταν ανάξια του επικοινωνιακού σχολιασμού, διότι παρήγαγαν περισσότερα ερωτηματικά, από τα ήδη υφιστάμενα, για το οργανωμένο έγκλημα στα διεθνή πλαίσιά του. Όταν μάλιστα ως επιχειρηματολογία χρησιμοποιούνται στατιστικά νούμερα, εκείνα που οι ακροατές αδυνατούν να εξακριβώσουν, καθίσταται νούμερο ο ομιλητής.       

 [Sidney Verba: Assumptions of Rationality and Non-Rationality in Models of the International System (World Politics, XIV, October 1961).]

       

Καμμιά φορά οι Μυστικές Υπηρεσίες, καθίστανται ανίκανες, θέσει ή φύσει, να ανταποκριθούν παραγωγικά στο πνεύμα, των ανακυψασών περιστάσεων. Ειδικά όταν αδυνατούν ή δεν προσφέρονται, για την αναλυτική διερεύνηση, των προθέσεων του αντιπάλου. Τούτο οφείλεται κυρίως από την κομματικοποίηση των στελεχών ή της ανικανότητας εκ της  άσχετης εκπαίδευσης τους, με τα στερεότυπα (βαλιτσάκια).

      Συμβαίνει τότε, να σχηματοποιούν προσδοκίες επιτυχών διερευνήσεων, από την κτηθείσα πείρα των ήδη προηγουμένων επιρροών συνεργασίας των Ξένων Μ.Υ, της Διεθνούς Κοινότητας. Που στην κοινή συνείδηση θεωρητικά και στην πράξη συνδέονται παραδοσιακά με την εκμετάλλευση διπλωματικά, των ιστορικής σημασίας, «Εθνικών Οραμάτων» λ.χ. ‘’το γκριζάρισμα’’ του Αιγαίου (Ίμια). Όπως σήμερα συμβαίνει η κλιμάκωση, που εμφανίστηκε η τουρκική ‘’Γαλάζια Πατρίδα’’ των Νεοοθωμανικών φαντασιώσεων με ‘’πατερίτσα’’ τις αναλύσεις της ΜΙΤ.

       Επειδή οι αναλύσεις των διερευνήσεων που επιχειρούνται, είναι ενίοτε κοντύτερα στο μύθο (myth) των ευσεβών πόθων, παρά στις πραγματικές συνθήκες των προθέσεων του αντίπαλου. Και τότε προκύπτει το αποτέλεσμα, οι ίδιοι οι αρμόδιοι στρατηγιστές, να καταλαμβάνονται ‘’ αιφνιδιαστικά από απογοήτευση’’. Και δεν αποκλείεται να εμφανιστούν επιθετικοί, για να προκαλούσαν εύκολες εντυπώσεις χειραγώγησης, ακόμα και στην αδαή Κοινή Γνώμη. Η οποία αναγκάζεται μεθοδευμένα να αρκείται στις δήθεν ‘’καθαρές λύσεις’’, που συνήθως οι μη επαρκείς πολιτικοί στρατηγιστές επικαλούνται.

       Η ‘’Συμπεριφορική έκπληξη’’, από μέρους των εμφανιζομένων ως ‘’διαπραγματευτών’’, μπορεί να προέρχεται σε ότι αφορά την έκπληξη της εκδήλωσης των προθέσεων. Οι γνωστές φανερά ή μυστικά διατυπούμενες χωρίς πρωτόκολλα ‘’έντιμες συμφωνίες’’ (οι ‘’άτιμες’’ είναι πάντα ατιμωτικά προδοτικές) δυνητικά αναφέρονται στις διάφορες μεταβολές ( της ηγεσίας, των οικονομικών συνθηκών θεμιτών και αξιόποινων, και των στρατιωτικών δογμάτων). Ιδίως μάλιστα, εκείνων που από την άγνοια της ανικανότητας και των στερεοτύπων, φάνηκαν αιφνιδιαστικές. Όταν εκ των υστέρων διαπιστώνεται, ότι η παλαιά συμπεριφορά είχε άλλες συντεταγμένες προοπτικών και προτάσεις. Αλλά εντούτοις η αμάθεια και τα στερεότυπα εμπόδισαν και την πρόβλεψή τους, από τους διαχειριστές. Ο covid-19, καλά κρατεί και το οργανωμένο έγκλημα πανηγυρίζει, γιατί το πεδίο αφήνει ως άλλοθι, κενά κάθε ενημέρωσης και αντίδρασης, αλλά οι Μ.Υ. δεν επιδίδονται σε ηλιοθεραπεία, αν βέβαια είναι σοβαρά οργανωμένες.

Μορφές των Δογματισμών της Μυστικότητας των Μυστικών Υπηρεσιών. Αφιέρωμα στους ηλεκτρονικούς αργόμισθους ‘’Λελέδες’’ πράκτορες- Χάκερς των Μυστικών Υπηρεσιών. Εκείνης της ανίκανης Κυβερνησιμότητας του College’s Net, που νικήθηκε κατά κράτος από την Google.

ΓΕΩΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΕΝΗΝΤΑΚΟΣΤΟ ΤΡΙΤΟ

ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑΣ

  Η Μυστικότητα, η Αδιαφάνεια και η ‘’Ξεφτίλα’’. Προκειμένου να μειώνονται στο ελάχιστο οι τυχόν αποτυχίες της διαχείρισης των απορρήτων δράσεων, εξετάζεται λεπτομερώς εκ των προτέρων: Ότι είναι εύλογο να κινούνται χάριν της Ασφάλειας των Μυστικών Υπηρεσιών και όχι μόνο, μέσα στην απαραβίαστη στεγανότητα της μυστικότητας. ΄Ετσι θα αποτρέπονταν οι πιθανές ανώμαλες προσγειώσεις από «αποκαλύψεις», πρώην πρακτόρων με «γραφικά» απομνημονεύματα. Όταν βέβαια, μετά τη λογοκρισία, θα πρόφταναν να ολοκλήρωναν τη συγγραφή τους, ώστε να μην κυκλοφορούνταν, ως μη ελεγχόμενα στις κρίσιμες λεπτομέρειες τους, ως best sellers. Διότι η ευρύτατη κυκλοφορία τους, οφείλεται στην αδηφάγα περιέργεια του παγκόσμιου Κοινού, για μυστικές επιχειρησιακές πληροφορίες, ιδίως των αυταρχικών πολιτευμάτων- καθεστώτων με τρομοκρατικές Μ.Υ. που υπάγονται άμεσα στον ‘’γκαουλάϊτερ’’, τσάρο και δικτάτορα .Στις περιπτώσεις τούτες οργιάζουν οι ‘’ψίθυροι’’ εντός και τα επικριτικά σχόλια εκτός της χώρας.

        Οι Δυτικές Δημοκρατίες που δεν υποφέρουν από το ‘’καρκίνωμα’’, της δυσλειτουργίας του νεποτισμού, του φαβοριτισμού και της δυναστικής οικογενειοκρατίας, ελέγχουν τις Απόρρητες Δαπάνες και Δράσεις των Μ.Υ. Το γεγονός τούτο εξανάγκασε τις Μ.Υ. να εφεύρουνε τους ‘’μεγαλόσχημους βιτρίνα’’ επιχειρηματίες, όπισθεν των οποίων κρυπτόμενες, δημιουργούν μη ελεγχόμενους ‘’άδηλους πόρους’’ εσόδων. Καμμία λοιπόν έκπληξη συνιστά το παρατσούκλι της αμερικανικής Μ.Υ. (CIA) ως ‘’αργκό’’  COMPANY. Με άμεση προέκταση, της δόμησης του Echelon των Εξουσιαστών, που εποπτεύουν την πολιτική ομαλότητα.

        Οι εξ επαγγέλματος συνήθως κοπτόμενοι ‘’αγκιτάτορες’’ και προβοκάτορες, δήθεν τιμητές των ‘’διαπλεκόμενων συμφερόντων’’, χρησιμοποιούνται συστημικά. Με στόχο να μεταθέτουν τα ζητήματα, ώστε να εκτονώνονται οι αναμενόμενες δικαιολογημένες υποψίες, της Κοινής Γνώμης, για την πλαστότητα της προπαγάνδας.

  Κάτι τέτοιο συνέβαινε και με τα συλλαλητήρια των πάσης αιτίας διαμαρτυριών των ‘’Αγανακτισμένων’’. Στην εν λόγω περίπτωση ο καλύτερος σύμμαχος, προκειμένου να επιτυγχάνονταν η απονεύρωση της διαχείρισης της Κρίσης, αποδεικνύετο ο δήθεν στρατολογημένος, ‘’μισθοφόρος διαφωνών’’ των ΜΜΕ.

        Κανείς δεν μπορεί ν’ αποκλείσει το ενδεχόμενο, ότι η κάθε μορφής ‘‘τρικυμία σε ποτήρι’’, ερεθίζει την περιέργεια της Κοινής Γνώμης. Ο ισχυρισμός που αναφέρεται στη ‘‘διάβρωση του Δημόσιου Βίου’’,  χωρίς επώνυμες καταγγελίες, μπορεί να είναι μέρος ενός ή μη στρατηγήματος της πρόκλησης σύγχυσης στην Κοινή Γνώμη.

         Στην εξέλιξη του το στρατήγημα και ανάλογα με τη θεμελίωση του, η διαχείριση συνήθως στοχεύει, σε εκβιαστικές λύσεις (εκ του φόβου διαρροών ή αποκαλύψεων). Η Σκανδαλολογία σηματοδοτεί τη γενική πολιτική αποσταθεροποίηση, δια της απαξίωσης της πολιτικής αξιοπιστίας, από την Κοινή Γνώμη. Οσάκις χρησιμοποιείται αστοιχείωτα η ‘’Σκανδαλολογία’’ και η ‘’Πρακτορολογία’’, υποδηλώνει την επικοινωνιακή αδυναμία της Κυβερνησιμότητας, που λειτουργεί ως μπούμεραγκ κατά της πολιτικής ομαλότητας. Το ίδιο διχαστικά συμβαίνει και με τους  ‘’Ψεκασμένους’’, όπως αποκάλεσε  ο πρωθυπουργός τους Έλληνες σκεπτόμενους.

28/5/14

Σνόουντεν: "Εκπαιδεύτηκα για κατάσκοπος" .

       Ο Έντουαρντ Σνόουντεν, ο πρώην σύμβουλος της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας (NSA) των ΗΠΑ ο οποίος προκάλεσε σάλο διεθνώς όταν αποκάλυψε το εύρος των παρακολουθήσεων των τηλεπικοινωνιών στις οποίες προβαίνει η υπηρεσία αυτή, δήλωσε σε συνέντευξή του σε αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ότι "εκπαιδεύτηκε για κατάσκοπος" κι ότι έχει εργαστεί ως μυστικός πράκτορας σε χώρες του εξωτερικού για λογαριασμό αμερικανικών κυβερνητικών υπηρεσιών.

       Σε αποσπάσματα της συνέντευξής του που παραχώρησε από τη Μόσχα στην εκπομπή "NBC Nightly News" και προβλήθηκαν χθες Τρίτη, ο Σνόουντεν απέρριψε τα σχόλια επικριτών του ότι ήταν αναλυτής κατωτέρου επιπέδου.

        "Δεν είναι κρυφό ότι οι ΗΠΑ τείνουν να συλλέγουν περισσότερες και καλύτερες πληροφορίες σήμερα από τους υπολογιστές απ΄ ό,τι από τους ανθρώπους", είπε ο Σνόουντεν στον παρουσιαστή της εκπομπής Μπράιαν Ουίλιαμς.
"Εκπαιδεύτηκα ως κατάσκοπος κατά κάποιο τρόπο με την παραδοσιακή έννοια της λέξης, δηλαδή με την έννοια ότι εργαζόμουν ως μυστικός πράκτορας και ζούσα σε χώρες του εξωτερικού, προσποιούμενος ότι κάνω μία δουλειά που δεν έκανα και χρησιμοποιώντας ένα όνομα που δεν ήταν το πραγματικό μου", είπε ο Σνόουντεν.

        Ο ίδιος περιέγραψε τον εαυτό του ως "τεχνικό ειδήμονα" και είπε: "Δεν συνεργάζομαι με ανθρώπους, δεν στρατολογώ πράκτορες. Αυτό που κάνω είναι να θέτω σε λειτουργία συστήματα για τις ΗΠΑ. Και το έχω κάνει αυτό σε όλα τα επίπεδα, από το χαμηλότερο μέχρι την κορυφή".

        Ο Σνόουντεν είπε ότι εργάστηκε ως μυστικός πράκτορας στο εξωτερικό τόσο για την CIA όσο και για την NSA και δίδαξε στην Ακαδημία Αντικατασκοπίας "όπου επινόησα πηγές και μεθόδους για την ασφάλεια των πληροφοριών και των ανθρώπων στα πιο εχθρικά και επικίνδυνα μέρη του κόσμου. Επομένως, όταν οι επικριτές μου υποστηρίζουν ότι είμαι ένας διαχειριστής συστημάτων κατωτέρου επιπέδου, ότι δεν ξέρω τι λέω, θα έλεγα ότι είναι κάπως παραπλανητικό", πρόσθεσε ο Σνόουντεν.

       Ολόκληρη η συνέντευξή του θα προβληθεί από το NBC απόψε το βράδυ.

Ο Σνόουντεν διέφυγε στο Χονγκ Κονγκ και στη συνέχεια μετέβη στη Μόσχα τον περασμένο χρόνο. Θεωρείται ότι έχει αποσπάσει 1,7 εκατομμύρια έγγραφα σε ηλεκτρονική μορφή. Οι διαρροές των εγγράφων αποκάλυψαν την ύπαρξη μαζικών προγραμμάτων της NSA για τη συγκέντρωση πληροφοριών σχετικά με ηλεκτρονικές διευθύνσεις, τηλεφωνικές κλήσεις και χρήση του Ίντερνετ από εκατοντάδες εκατομμύρια Αμερικανούς.

       Οι ΗΠΑ έχουν απαγγείλει κατηγορίες εναντίον του για κλοπή κυβερνητικής ιδιοκτησίας, για μη εγκεκριμένη γνωστοποίηση πληροφοριών για την εθνική άμυνα και για εσκεμμένη γνωστοποίηση διαβαθμισμένων πληροφοριών σε μη εγκεκριμένα πρόσωπα.

2

Αναρτήθηκε από skal στις 5/28/2014 04:12:00 μ.μ.

Ετικέτες ΗΠΑ

12 Απρ 2019 — Ο Τζούλιαν Ασάνζ και ο ιστότοπός του WikiLeaks μπορεί να περηφανεύεται ότι από 12 Απρ 2019 — Ο Τζούλιαν Ασάνζ και ο ιστότοπός του WikiLeaks μπορεί να περηφανεύεται ότι από αυτόν ξεκίνησε το φαινόμενο των διαδικτυακών πλατφορμών.

Wikileaks: Οι αποκαλύψεις που έκαναν τον Ασάνζ υπ' αριθμόν ένα δημόσιο εχθρό των ΗΠΑ.

Ο ιδρυτής των Wikileaks Τζούλιαν Ασάνζ  AP

Ο Τζούλιαν Ασάνζ και ο ιστότοπός του WikiLeaks μπορεί να περηφανεύεται ότι από αυτόν ξεκίνησε το φαινόμενο των διαδικτυακών πλατφορμών αποκάλυψης απόρρητων εγγράφων.

news24712 Απριλίου 2019 07:31

Το WikiLeaks είναι διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός ΜΜΕ ο οποίος δημοσιεύει έγγραφα από ανώνυμες πηγές και διαρροές, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Τον ιστότοπο του οργανισμού, ο οποίος και ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2006, διαχειρίζεται η «The Sunshine Press». Μέσα στον πρώτο κιόλας χρόνο της λειτουργίας του, ο ιστότοπος ανακοίνωσε πως η βάση δεδομένων του συμπεριλάμβανε πλέον περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια έγγραφα.

ADVERTISING

Συνολικά το WikiLeaks δηλώνει ότι έχει δημοσιεύσει μέχρι σήμερα "περισσότερα από 10 εκατομμύρια έγγραφα", που αφορούν στον τομέα της οικονομίας, της ψυχαγωγίας και της πολιτικής.

Με αφορμή τη σύλληψη του ιδρυτή του, Τζούλιαν Ασάνζ, το News 24/7 παρουσιάζει τις μεγαλύτερες αποκαλύψεις που έκανε το Wikileaks:

Γκουαντάναμο

Περισσότερα από 100 απόρρητα έγγραφα του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας για τα όσα συμβαίνουν στο Γκουαντάναμο, στο Αμπού Γκράιμπ, αλλά και σε άλλες φυλακές-κολαστήρια, όπου κρατούνται ύποπτοι για τρομοκρατία, άρχισε να δημοσιεύει το 2007 το Wikileaks. Πολλά από τα έγγραφα που δημοσιοποιούνται «μπορούν να περιγραφούν μόνο ως πολιτικές ασυδοσίας», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του ιστότοπου.

TPP

Ο πρώην υπάλληλος της NSA, Έντουαρντ Σνόουντεν, ανακοίνωσε στις 9 Οκτωβρίου 2015 μέσω Twitter πως ο ιστότοπος Wikileaks είναι έτοιμος να δημοσιεύσει λεπτομέρειες για το Σύμφωνο Συνεργασίας των Δύο Πλευρών του Ειρηνικού (TPP).

Όπερ και εγένετο. Οι λεπτομέρειες της "σκοτεινής" συμφωνίας αναρτήθηκαν αναλυτικά στην επίσημη ιστοσελίδα του Wikileaks. Η συμφωνία είναι ανάμεσα στις ΗΠΑ με το Μεξικό, τη Σιγκαπούρη, τον Καναδά, την Ιαπωνία, την Αυστραλία, το Μπρουνέι, τη Χιλή, τη Μαλαισία, το Νέα Ζηλανδία, το Περού, και το Βιετνάμ κι εκτιμάται ότι επηρεάζει το 40% της παγκόσμιας αγοράς. Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν το 2009 και γίνονται σε απόλυτη μυστικότητα ενώ ελάχιστα έχουν διαρρεύσει κατά καιρούς στον τύπο από διάφορους ακτιβιστές.

Η TPP που ξεκίνησε ως ένα υποτιθέμενο αντίβαρο στην ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή της Κίνας στην παγκόσμια αγορά, έχει ως σκοπό να προωθήσει προϊόντα και υπηρεσίες εταιρειών που έχουν έδρα τις ΗΠΑ στις αγορές της ΝΑ Ασίας.

Επιπλέον το κεφάλαιο των πνευματικών δικαιωμάτων του TPP είναι ίσως το πιο αμφιλεγόμενο, λόγω των επιπτώσεων στις υπηρεσίες διαδικτύου, τα φάρμακα, τις εκδόσεις, τις πολιτικές ελευθερίες και τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας σε σχέση με την βιολογία.

Πόλεμος σε Ιράκ - Αφγανιστάν

Ο Ασάνζ κάλεσε το 2010 τις ΗΠΑ να εξετάσουν λεπτομερώς τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τα αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και να σταματήσουν "την επιθετική τους έρευνα" κατά του ιστότοπου. Στα 500.000 έγγραφα που έδωσε στη δημοσιότητα γίνεται πλήρης καταγραφή του πολέμου (πρόκειται για την πιο λεπτομερή καταγραφή πόλεμου που έχει δημοσιευτεί ποτέ). Σε αυτά αναφέρεται κάθε επίθεση και θάνατος, ενώ αποκαλύπτονται 15.000 θάνατοι που είχαν κρατηθεί μυστικοί.

Trafigura

Η ευρωπαϊκή εταιρεία πετρελαίου Trafigura πέταξε παράνομα τοξικά απόβλητα στην Ακτή του Ελεφαντοστού και κατάφερε να κάνει το δικαστήριο να φιμώσει τα διεθνή μέσα. Το Wikileaks διέρρευσε το 2009 μια αναφορά του επιστήμονα Τζον Μίτον, στην οποία αναφέρονταν η επικινδυνότητα των τοξικών αποβλήτων, τόσο για τους ανθρώπους όσο και για το περιβάλλον, και στη συνέχεια έδωσε στη δημοσιότητα έγγραφα που αποκάλυπταν την προσπάθεια φίμωσης της υπόθεσης από τον πετρελαϊκό κολοσσό. Η Trafigura αναγκάστηκε με δικαστική απόφαση να καταβάλει το ποσό των 46 εκατ. δολαρίων στα θύματα της περιβαλλοντολογικής καταστροφής.

Δολοφονίες αμάχων

Ο Ασάνζ απασχόλησε τα διεθνή πρωτοσέλιδα το 2010 όταν το WikiLeaks δημοσιοποίησε ένα απόρρητο στρατιωτικό βίντεο των ΗΠΑ που έδειχνε μια επίθεση με ελικόπτερα Απάτσι που είχαν αποτέλεσμα τον θάνατο δώδεκα ανθρώπων στη Βαγδάτη, περιλαμβανομένων δύο μελών του προσωπικού του πρακτορείου ειδήσεων Reuters. Αυτό που σόκαρε τον κόσμο από τα έγγραφα που βγήκαν στη δημοσιότητα, ήταν τα σχόλια των στρατιωτών και η προθυμία τους να σκοτώσουν.

Cablegate

Στις 28 Νοεμβρίου του 2010, το WikiLeaks δίνει στη δημοσιότητα με τη βοήθεια πέντε μεγάλων διεθνών εφημερίδων (The New York Times, The Guardian, Der Spiegel, Le Monde, El Pais), περισσότερα από 250.000 απόρρητα έγγραφα που αποκαλύπτουν τα «ντεσού» της αμερικανικής διπλωματίας. Μετά το σκάνδαλο αυτό που έμεινε γνωστό ως "cablegate", ο Τζούλιαν Ασάνζ έγινε ο υπ ‘αριθμόν ένα δημόσιος εχθρός στις ΗΠΑ.

Stratfor

Στις 27 Φεβρουαρίου 2012, το Wikileaks ξεκίνησε την δημοσίευση των Global Intelligence Files (διαρροή που αποτέλεσε την πρώτη συνεργασία του ιστότοπου με τους Anonymous). Πρόκειται για περισσότερα από 5 εκατομμύρια emails από την Stratfor, μια εταιρία που διαφημίζεται ως "εκδοτική" που εκδίδει ενημερωτικά newsletters αλλά ουσιαστικά αυτό που κάνει είναι να παρέχει εμπιστευτικές πληροφορίες σε μεγάλες εταιρείες και κυβερνητικές υπηρεσίες.

Τα emails από τους συντελεστές της Stratfor αποκαλύπτουν τόσο τον τρόπο λειτουργίας της, όσο και τις πρακτικές των στελεχών της προκειμένου να εκμαιεύσουν τις πληροφορίες που ήθελαν. Και ακόμα χειρότερα, εμπιστευτικές πληροφορίες για διάφορες οργανώσεις ακτιβιστών, πολιτικά και οικονομικά πρόσωπα, πολίτικες κρατών, αλλά και ανθρώπους σε διάφορες χώρες που πληρώνονται για να παρέχουν πληροφορίες σε αυτή την "εκδοτική" εταιρεία.

Συρία

Περίπου 2,3 εκατομμύρια email δημοσιεύτηκαν για τη Συρία, συμπεριλαμβανομένων και του ηγέτη της Άσαντ, στα οποία αποκαλύπτονται πώς οι δυτικές εταιρείες επωφελήθηκαν από τον πόλεμο στη Συρία.

NSA

Η Wikileaks αποκάλυψε έγγραφα από την NSA ((Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας)), η οποία κατασκοπεύει τους παγκόσμιους ηγέτες, όπως η Άνγκελα Μέρκελ, ο Μπαν Κι Μουν, ο Μπερλουσκόνι και οι 3 τελευταίοι Γάλλοι πρόεδροι.

DNC Εmails

Πρόκειται για έγγραφα της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής που αποκαλύπτουν συνομωσία κατά του άλλοτε αντιπάλου της Χίλαρι Κλίντον Μπέρνι Σάντερς.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΑΡΓΟΜΙΣΘΩΝ ‘’ΛΕΛΕΔΩΝ’’ ΧΑΚΕΡ-ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΑΝΙΚΑΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ

Σκάνδαλο Wikileaks: Συνελήφθη στο Λονδίνο ο Τζούλιαν Ασάνζ

Τζούλιαν Ασάνζ: 5 πράγματα που πρέπει να ξέρεις για τον ιδρυτή του Wikileaks

Σνόουντεν: "Μαύρη μέρα για την ελευθερία του Τύπου"

Έξαλλη η Πάμελα Άντερσον με τη σύλληψη Ασάνζ: "Είστε διάβολοι και ψεύτες"

Μορφές Απόρρητων Ανακρίσεων των Μυστικών Υπηρεσιών

 

ΓΕΩΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΕΝΗΝΤΑΚΟΣΤΟ ΠΡΩΤΟ

ΑΠΟΡΡΗΤΕΣ ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ

        Ο πόλεμος στο Βιετνάμ, κλόνισαν, έστω και πρόσκαιρα, το  κύρος της CIA, τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Όταν τότε αναζητούντο ‘’εξιλαστήρια θύματα’’ και φταίχτες. Οι οποίοι διατίθεντο ‘’πατριωτικά’’ ν’ αναλάμβαναν τις πολιτικές ευθύνες άλλων υπεύθυνων. Οι συγκεκαλυμμένες επιχειρήσεις σε όλο τον πλανήτη των Εchelons των Μ.Υ., δίνουν τη δυνατότητα στη γεωπολιτική στρατηγική, να προβαίνει σε μεγίστης σημασίας πολιτικούς χειρισμούς. Με στόχο την αποφυγή των κυλιόμενων δυσμενών επιπτώσεων, στο Διεθνές Σύστημα Ισορροπίας.

        Μετά την αυτοκατάρρευση της ΕΣΣΔ, οι μυστικές επιχειρήσεις, μετά την προηγούμενη προσέγγιση με τη Δύση, φάνηκε ότι θα λάμβαναν πιο ήπιες διαστάσεις. Εξ αιτίας της αναπτυχθείσας ηλεκτρονικής παρακολούθησης ένθεν κακείθεν, ένεκα της υψηλής τεχνολογίας. Αλλά προδιαγράφεται σχεδόν σίγουρο, ότι όπως οι εξελίξεις έδειξαν, παρόμοιες μυστικές δράσεις θα συνεχιστούν σε μεγαλύτερη κλίμακα έκτασης και έντασης.

         Προκειμένου ν’ αντιμετωπίζονταν οι νέες προκλήσεις αποσταθεροποίησης του Διεθνούς Συστήματος (τρομοκρατία, λαθρεμπόριο όπλων, πυρηνικών υλικών, ξέπλυμα χρημάτων, ‘’ταραχοποιά’’ κράτη) οι ανακρίσεις προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα των έκρυθμων καταστάσεων.

       Τούτο όμως, όπως αποκαλύφθηκε, θα σήμαινε ταυτόσημα την καταρράκωση του διεθνούς κύρους των ΗΠΑ, ως ηγέτιδας δύναμης της Παγκοσμιοποίησης. Και θα απαιτείτο ιδιαίτερη επικοινωνιακή διαχείριση, της αντίκρουσης των κάθε προέλευσης επιθετικών καταγγελιών. Αφού ο πρώην τίτλος του ‘’Ελεύθερου Κόσμου’’ αποδείχθηκε ότι ήταν επιλεκτικός, χωρίς τον απαιτούμενο ‘’ανθρωπισμό’’.

 Οι Μέθοδοι Ανακρίσεων, είναι τοις πάσι γνωστό, ότι διαχρονικά χρησιμοποιήθηκαν σαν μέθοδος συλλογής κρίσιμων πληροφοριών. Προκειμένου να υπηρετούσαν, μεταξύ άλλων περιστάσεων και τις προγραμματιζόμενες ή εν εξελίξει, γεωπολιτικές συγκρούσεις.

         Οι τρόποι των ακολουθούμενων μεθόδων ανάκρισης, που ανάγκαζαν τρομοκρατικά ένα κρατούμενο ν’ αρχίσει να ‘’λαλεί’’, από αρχαιοτάτων χρόνων, προκαλούσαν σύγκρυο και φόβο σε όλους τους Λαούς. Γιατί τις συνέδεαν άμεσα και όχι άδικα,  με τα βασανιστήρια, από την Εποχή των αρχαίων Κινέζων μέχρι σήμερα.

        Οι μέθοδοι της Συλλογής Πληροφοριών, θεωρητικά ανήκουν στη μελέτη των δράσεων της Αστυνομικής και των Μυστικών Υπηρεσιών. Και θάταν πλεονασμός στην εξέταση του τομέα της γεωπολιτικής στρατηγικής, ν’ αναφέρονταν οι ‘’εξελίξεις των Ανακρίσεων’’ με το συσχετισμό του Γεωπολιτισμού. Η τραγική ιστορία για τον ανθρώπινο πολιτισμό, ξεκινά από το μαρτύριο ‘’του νερού των Κινέζων’’, μέχρι τα σημερινά ηλεκτρόδια των ‘’ανακριτικών’’ ηλεκτροσόκ και των ‘’εικονικών πνιγμών’’.

        Η έρευνα θ’απρεπε στη γεωπολιτική να στρέφονταν κανονικά, στον ψυχολογικό παράγοντα του κρατούντος εκασταχού, πολιτισμικού επιπέδου σε συσχετισμό με τη  μαζική διαχείριση του φόβου. Για το οποίο ευνόητα τηρείται κοινωνιολογικά σιγή και δεν αναφέρεται κουβέντα, στα δελτία ειδήσεων των ΜΜΕ. Που στρέφουν την προσοχή της Κοινής Γνώμης, σε άλλα εντυπωσιακά γεγονότα της επικαιρότητας.

         Οι Σοβιετικοί, μεταμόρφωναν τις διαθέσεις των ανακρινόμενων, με μεθόδους που άλλαζε την προσωπικότητα τους. Στο τέλος περίπου της ανάκρισης, επιτυγχάνετο να θεωρείτο ο ανακριτής, ως εξομολογητής. Με αποτέλεσμα ο κρατούμενος να επιθυμεί να ‘’ξαλαφρώσει- ξερνώντας’’, όλες τις πληροφορίες που γνώριζε. Κάτι παραπλήσιο με το Σύνδρομο της ‘’Στοκχόλμης’’, όπου ο απαχθείς εν ομηρεία, ‘’αγαπά’’ τον δεσμώτη του. Το τελευταίο σύνδρομο χρησιμοποιείται επικοινωνιακά στη μαζική διαχείριση του φόβου, για τις επικείμενες συνέπειες.

        Στο σημείο τούτο προηγουμένως οδηγείτο ο ανακρινόμενος,  με μια σειρά ταπεινώσεων και εκβιασμών που καταργούσαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ανάλογα με την περίσταση και την ‘’αξία’’ ως ‘’πηγής’’ του ανακρινόμενου, εφαρμόζονταν (ορθοστασία, απογύμνωση, ανάκριση επί ώρες από ‘’καλούς’’ και ‘’κακούς’’ ανακριτές, που έχει αποτέλεσμα την απώλεια της αίσθησης του τόπου και χρόνου).

        Οι Βρετανοί, ‘’βελτίωσαν’’ στην Ιρλανδία την εν λόγω μέθοδο τούτη, γεγονός βασανισμού που συνέβαλε στην απώλεια του προσανατολισμού. Τούτη ήταν η αιτία για την αχρησία της και κατάργηση της.  Γιατί η κάθε υποθετική ‘’βελτίωσή’’ της, επέφερε γρηγορότερα αποτελέσματα, παρά τη ‘’μείωση’’ της βίας.

        Ο ‘‘Άσπρος Ήχος’’ (white noise), o οποίος συνεχίζονταν ν’ ακούγεται επί ώρες, ήταν βασανισμός με τα δάκτυλα μόνο του κρατούμενου να ακουμπούν στον τοίχο, με την επιδίωξη , ότι εξασφάλιζε την κατάρρευσή του, σωματική και πνευματική. Παρότι το σώμα του ανακρινόμενου δεν είχε σημάδια κακοποίησης, παρότι ο ίδιος κατέρρεε. Και δε θα μπορούσε να επικαλείτο βασανισμό του, μετά την απόλυση του.

       Η μέθοδος εγκαταλείφτηκε, ύστερα από τη διεθνή κατακραυγή εναντίον της. Παρότι οι εφαρμόσαντες στρατιωτικοί ανακριτές το συγκεκριμένο βασανιστήριο, υποστήριξαν ότι «έσωζε ζωές»!...

        Η υπνώτιση και η ‘’φαρμακευτική μεταχείριση’’, δε θεωρούντο ποτέ ασφαλείς μέθοδοι συλλογής πληροφοριών, παρά μόνον επικίνδυνες ενέργειες κατά της ανθρώπινης φυσιολογίας. Αρχικά κρίθηκαν έτσι, γιατί μετά τις πειραματικές εφαρμογές, αποδείχθηκε ότι δεν παράγουν ενίοτε τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, παρά μόνο σε ειδικές περιπτώσεις οργανικών αντιδράσεων.

         Η πλέον επιτυχής σύγχρονη μέθοδος, θεωρείται εκείνη του επαγγελματία ανακριτή. Και τούτο γιατί ύστερα από την επεξεργασία ανάλογων δεδομένων, υποχρεώνει τον ανακρινόμενο να περιπέσει σε αντιφάσεις, δια των συνεχών επαναλήψεων των στοιχείων της ανάκρισης. Τούτο γίνεται με τις επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις. Οι τελευταίες στοχεύουν να προκαλέσουν ‘‘συνειρμικά κενά’’, και την ψυχολογική κατάρρευση, της αντίστασης του ανακρινόμενου.

       Ο Βρετανός Γουϊλιαμ Σκάρντον, (William Skardon) της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙ5, με την αβροφροσύνη ‘’Άγγλου τζέντλεμαν’’, απέσπασε ομολογίες για κατασκοπεία, που έγραψαν ιστορία. Ομολογίες όπως του πυρηνικού επιστήμονα Κλάους Φουκς (Κlaus Fuchs)  και του ΄Άντονι Μπλούντ (Anthony Blunt). Στις αποτυχίες του, συγκαταλέγεται το αποτέλεσμα από την ανάκριση, του διαβόητου σοβιετικού κατάσκοπου Φίλμπι (Philby).

         Ο διάσημος και φανατικός αντικομουνιστής Τζέιμς ΄Ανγκλετον (James Angleton) αξιωματούχος της CIA, χρησιμοποιούσε επίσης ευγενείς μεθόδους μεταχείρισης των ανακρινόμενων. Καθ’ ότι υπαρξιακά, λειτουργούσε σαν Αμερικάνος αριστοκράτης, που βασίζετο στις πολύπτυχες λεπτομέρειες.

         Η τεχνοτροπία του ΄Ανγκλετον, επιστημονικά συνέθετε την ανάκριση με την ακρίβεια του ιστού της αράχνης, όσον αφορούσε τις επί μέρους λεπτομέρειες. Ανάμενε μέχρι ο ανακρινόμενος, να διαπιστώσει ο ίδιος το μάταιο της απόκρυψης των πληροφοριών, για τις οποίες ανακρίνονταν.

         Το κακό της μεθόδου του ΄Ανγκλετον οδηγούσε αθώους Αμερικάνους, ακόμα και στελέχη της CIA να παραδέχονταν ενοχές. Γεγονός που τελικά ‘’έφαγε’’ τον μεγάλο Αμερικάνο μυστικοϋπηρεσίτη, πιστού ακολούθου της αντικομμουνιστικής υστερίας, του ‘’μακαρθισμού’’. 

Μορφές Απόρρητων Επιχειρήσεων των Μυστικών Υπηρεσιών

 

ΓΕΩΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΕΝΗΝΤΑΚΟΣΤΟ ΠΡΩΤΟ

ΑΠΟΡΡΗΤΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Τα παραδείγματα των Απόρρητων Επιχειρήσεων, σχηματοποιούν μια πλήρη αντίληψη, για την αποστολή των Μυστικών Υπηρεσιών, εκτός του τομέα της συλλογής πληροφοριών. Αλλά πάντα εξετάζεται η δράση τους, μέσα στα πλαίσια των γεωπολιτικών συγκρούσεων, υπό το πρίσμα της άσκησης των διπλωματικών ελιγμών των ιστορικών Καταβολών και του ισχύοντος Γεωπολιτισμού.

Γιατί τα γεγονότα κατ’ επανάληψη έχουν ιστορικά αποδείξει, ότι η διαχείριση των απόρρητων επιχειρήσεων, κατέχει πρωτεύοντα ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις. Επειδή έχουν σημαντικό μερίδιο, για τα αίτια που σηματοδότησαν και υποδαύλισαν τις γεωπολιτικές Συγκρούσεις. οποίες εξετάζονται στα πλαίσια των εκτιμήσεων και αξιολογήσεων, της ισχύος της Δύναμης

       Και ιδίως στο στάδιο των παραμονών, των κάθε μορφής έκρυθμων καταστάσεων, οπότε οι Μ.Υ. εντείνουν τις κάθε μορφής ψυχολογικές επιχειρήσεις. Οι Μυστικές Υπηρεσίες όταν δεν τις προετοιμάζουν, πολιτικά εναντίον των αντιπάλων δια της αποσταθεροποίησης τους, χρησιμοποιούν μια κλίμακα αθέμιτων μέσων, συχνά αιματηρών.

         Όπως η κάθε είδους Τρομοκρατία και στον  κοινωνικό τομέα λ.χ. η Οικονομία (Χρηματιστήριο).Οι δράσεις ενίοτε συμβάλλουν όχι μόνο στην υποκίνηση θερμών επεισοδίων, αλλά και στην ενίσχυση τους, με σκοπό τον έλεγχο της κατεύθυνσης των αποτελεσμάτων. Ο Σχεδιασμός εξαρτάται άμεσα από την πολιτιστική στάθμη, του κράτους-στόχου, παράλληλα με το πολιτικό του Σύστημα και των συμμαχιών του.

         Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η CIA και η αλήστου μνήμης  KGB, είχαν το μονοπώλιο (monopoly) των ευρύτατων σε μέγεθος επιχειρήσεων χωρίς αντίλογο. Δεδομένου ότι κατείχαν ένα αναγνωρισμένο επαχθή και προβοκατόρικο ρόλο, για τις συγκαλυμμένες δράσεις τους. Αποτελούσαν τις κορυφαίες Μυστικές Υπηρεσίες με τη βρετανική, του ‘’χορού’’ της γεωπολιτικής διαπλοκής, των μυστικών συγκρούσεων.

        Απόρρητες Επιχειρήσεις. Η συλλογή πληροφοριών, συνάμα με τις απόρρητες επιχειρήσεις, διείσδυσης και διάβρωσης, έδιναν κι’ έπαιρναν, στα πλαίσια της γεωστρατηγικής των γεωπολιτικών Συγκρούσεων.

         Δεν έμεινε βέβαια πίσω ούτε η γαλλική Μυστική Υπηρεσία (DGSE), όπως απόδειξε το ακόλουθο συμβάν, (αν δεν ήταν ‘’στητό’’). Της βύθισης του περιβαλλοντικού πλοίου της Οργάνωσης των οικολόγων Green-peace, στο ΄Οκλαντ  (Auckland) της Νέας Ζηλανδίας.

        Ο ρόλος της CIA στις ιταλικές εκλογές του 1948 για τον αποκλεισμό της εισόδου των κομμουνιστών στην κυβέρνηση, ξεσήκωσε τον αμερικάνικο ενθουσιασμό (enthusiasm). Το ίδιο συνέβηκε στις Φιλιππίνες τη δεκαετία του 1950.\

Ανάλογα παραδείγματα της σχέσης των Μυστικών Υπηρεσιών (CIA), και του ρόλου για την ανατροπή εθνικιστών επιδιώξεων, σημειώθηκαν στο Ιράν (Mussadigh, 1953) και στη Γουατεμάλα (Jacopo Arbenz 1954). Επίσης πρέπει να προστίθεντο σε τούτα, ο σοσιαλιστής-αριστερός Χιλιανός (Salvador Allende, 1973), ως «διεθνιστής». Και η στήριξη στο Κογκό, του Στρατηγού Μομπούτου (Joseph Mobutu, 1965). Τα αντίθετα ίσχυσαν, όταν ο φερόμενος ως Αριστερός διεθνισμός στην ελληνική Κρίση (2015) απέκτησε μάλιστα τη ’’συμπάθεια’’ των Ξένων Μ.Υ. Τούτο συνέβηκε για τους γεωπολιτικούς λόγους που εξυπηρετούσαν τα οργανωμένα Δυτικά συμφέροντα στον προθάλαμο των συγκρουσιακών αναδιατάξεων της Μέσης Ανατολής, την Ελλάδα. Και η ομολογηθείσα ‘’Κουβανοποίηση-φτωχοποίηση’’ των έντιμων και της Μεσαίας Τάξης, πούλησε φιλαλαϊκισμό για το δήθεν στόχο της μέριμνας στην ασθενέστερη Τάξη. Τούτα διακήρυξε ο υπουργός Οικονομίας (Νοέμβριος 2017) από του Βήματος της Βουλής, που πέρασαν στα ‘’ψιλά’’. Και τα Δυτικά Μέσα ανέφεραν μόνο τη δημιουργία της Τάξης των ‘’φτωχών εργαζόμενων’’ ακριβώς όπως στην Κούβα.

H Σοβιετική ΄Ένωση δε φείστηκε γεωστρατηγικών μέσων, για να εγκαταστήσει δικά της ελεγχόμενα καθεστώτα στο Αφγανιστάν (Nur Mohammad Taraki και Hafiz Ullah Amin 1978), προκειμένου να διαμορφώνονταν μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα στην Περιοχή.

 

Οι Συγκεκαλυμμένες Επιχειρήσεις τις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, συμβόλιζαν το τέλος της πάλαι ποτέ, αλήστου μνήμης Διπλωματίας των Κανονιοφόρων πλοίων, της Αποικιοκρατίας.

         Και συνεπώς έδειχναν την αλλαγή των πλαισίων της βίαιης μετάλλαξης της Διπλωματίας, από την έναρξη του Ιμπεριαλισμού, σύμφωνα με την αριστερή ορολογία. Το γεγονός  πιστοποίησε την έκδηλη ανησυχία για τη χρήση της Δύναμης και της υπεροψίας των όπλων, στις Διεθνείς Σχέσεις.

         Από τη σκοπιά τούτη οι συγκεκαλυμμένες επιχειρήσεις, δεν πέτυχαν παρά το ακριβώς αντίθετο απ’ ότι επιδιώκετο. Δηλαδή προκαλούσαν τη διεθνή δυσφορία, για τις δημιουργούμενες καταστάσεις.  Που  ενώ  θ’απρεπε  να   παραμένουν   στην αφάνεια, έρχονταν στην επιφάνεια συνοδευόμενες από εκφοβιστική σφοδρότητα.

Ο Ρότζερ Χίλσμαν (Roger Hilsman) Διευθυντής του Γραφείου Μυστικών Υπηρεσιών και Ερευνών του αμερικάνικου υπουργείου Εξωτερικών (State Department’s Bureau of Intelligence and Research), επί της εποχής της προεδρίας Κένεντι, έγραψε στα απομνημονεύματα του: To Moοve a Nation: The Politics of Foreign Policy in the Administration of John F. Kennedy (New York, Double day, 1967, σελ. 96). «Η υπόληψη μας, έφτασε στο σημείο να θεωρούμαστε υπεύθυνοι, σχεδόν για κάθε τι δυσάρεστο, που συνέβαινε σε πολλές χώρες»

Η υπό αίρεση των αναπτυσσόμενων οπλικών συστημάτων, Παγκόσμια Κυριαρχία των ΗΠΑ.

 

ΓΕΩΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΕΝΗΝΤΑΚΟΣΤΟ

Η ΝΕΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΔΟΓΜΑΤΑ

Ως προς τη μελέτη των διαμορφώσεων της Νέας Διπλωματίας, που αφορά την κατεύθυνση της μονοπολικής ηγεμονίας των ΗΠΑ, το όλο ζήτημα φέρνει στο διεθνές προσκήνιο τις ατυχίες και τους ανταγωνισμούς της PAX AMERICANA. H ευρωπαϊκή πορεία της οποίας ξεκίνησε από τις αρχές του εικοστού αιώνα, με κλειδί τον Α΄Π. Πόλεμο.

Η αμερικανική διπλωματία σε πρώτη φάση χρησιμοποίησε την εφαρμογή, των κατευθυντηρίων δογμάτων απευθυνθείσα προς τον ΄΄Ελεύθερο Κόσμο΄΄. Επειδή υπογράμμισε την ανάγκη αλλαγών, όπως υποστήριξε ο Ραλφ ΄Εμερσον (Ralph Waldo Emerson): ΄΄ Τίποτε μεγάλο δεν επιτεύχθηκε ποτέ, χωρίς ενθουσιασμό΄΄.

Οι Αμερικανοί, από τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, με την εμφάνιση των Υπερεθνικών Επιχειρήσεων, φρόντισαν για την εφαρμογή, της δυναμικής διπλωματίας του δόγματος Μονρό. Δηλαδή την απομάκρυνση των ευρωπαϊκών Αποικιακών Δυνάμεων από την ήπειρό τους. Η αποικιακή αντιπαθής Διπλωματία της Κανονιοφόρου της βρετανικής αυτοκρατορίας, υποκαταστάθηκε.

 Από την όχι συμπαθή βέβαια ‘‘Διπλωματία της Εισβολής’’ των Αμερικανών πεζοναυτών στη Λατινική Αμερική. Προς υπεράσπιση της γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής στρατηγικής των ΗΠΑ. Έτσι ξεχείλωναν τα σύνορα των ΗΠΑ μαζί με τα αμερικανικά συμφέροντα ανά τον Πλανήτη, όπου υπήρχαν Αμερικανοί πολίτες.

Η διπλωματία της έξωθεν μονομερούς, άνευ αντιδράσεων της στρατιωτικής Επέμβασης, χάριν των γεωπολιτικών συμφερόντων, σήμανε το τέλος της Διπλωματίας του Διευθυντηρίου της ‘‘Μεταξωτής Κάλτσας’’. Η οποία συμφωνήθηκε στο Συνέδριο της Βιέννης (1815), από τις Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Συμφωνίας, που θα εναντιώνονταν στην ελληνική επανάσταση του ’21.

 

 

Η γεωπολιτική στρατηγική των ΗΠΑ, άλλαξε εκ βάθρων τις τότε διπλωματικές κατευθύνσεις. Επειδή προσκόμισε νέες δυναμικές συνιστώσες, εκτός της αμιγούς στρατιωτικής ισχύος. Που κατέλαβαν το πεδίο των Διεθνών Σχέσεων, Ανακατατάξεων και Αντιπαλοτήτων.

Οι γεωστρατηγικές προτεραιότητες των Αμερικανών, επέβαλαν το κλείσιμο των λογαριασμών με την ευρωπαϊκή Αποικιοκρατία στην αμερικανική Ήπειρο. Και έτσι εφαρμόστηκε ‘‘ η Διπλωματία του Ραβδιού’’ περισσότερο, από εκείνη που μέχρι τότε σχημάτιζε ο Αποικιακός ΄΄Βρόγχος του Καρότου΄΄. Εκείνου που απολαμβάνει σήμερα μονομερώς, από την διπλωματικά ανύπαρκτη ευρωπαϊκή ηγεμόνευση της Μέρκελ, ο Ερντογάν, μέχρι την τελική πτώση του.

Η γεωπολιτική στρατηγική των ΗΠΑ, υπαγόρευσε επίσης την επέκταση της αμερικανικής επιρροής, δια της κακής και εξορκισμένης διπλωματίας της Αποικιοκρατίας, στη Λεκάνη του Ειρηνικού Ωκεανού.

Εκεί όπου κυριαρχούσε το δέος της Ιαπωνικής Αυτοκρατορίας. Το ευρωπαϊκό προγεφύρωμα της στρατηγικής ηγεμονίας των ΗΠΑ, προσφέρθηκε μετά την οριστική εγκατάλειψη του αμερικανικού Απομονωτισμού. Και την απροκάλυπτη ανάμειξη των ΗΠΑ στις ευρωπαϊκές ανακατατάξεις.

 

        

Η Νέα Διπλωματία των ΗΠΑ, ως στρατηγική τακτική, εμφανίστηκε από τον δογματικό Ουίλσον. Ο οποίος ηγήθηκε της αμερικανικής αντιπροσωπείας, κατά τη σύναψη της Συνθήκης Ειρήνης του Α. Π. Πολέμου, των Βερσαλλιών.

 Οι Αμερικανοί, χρησιμοποίησαν το δόγμα Ουίλσον, ως την απαρχή της πολυδιάσπασης του Ευρωπαϊκού Διευθυντηρίου. Και το μετασχηματισμό του, σε αντιπροσωπευτικότερο διεθνή Οργανισμό. Ο οποίος υποτίθετο ότι θα συνιστούσε την αφετηρία της Πολυμερούς διπλωματίας, των Διεθνών Οργανισμών.

Η γεωπολιτική στρατηγική επιλογή των ΗΠΑ, τότε υιοθετούσε νέες διπλωματικές πρακτικές. Διότι στοιχειοθετούντο από δύο γενεσιουργά αίτια, με τις αντίστοιχες παραμετρικές επιπτώσεις.

Οι ΗΠΑ, γνώριζαν ήδη τα συλλειτουργικά αποτελέσματα του Γεωπολιτισμού, επί της γεωπολιτικής στρατηγικής. Οι ιθαγενείς των νησιών του Ειρηνικού Ωκεανού, φάνηκε αμέσως ότι χρειάζονταν πολύ χρόνο προκειμένου ν’ αφομοίωναν τους κανόνες του μπέηζ-μπολ. Και οι δημοκρατικές ΗΠΑ, δε θα μπορούσαν επ’ άπειρον να στήριζαν ανελεύθερα καταπιεστικά καθεστώτα, με μαριονέτες και αχυρανθρώπους δικτατορίσκους. Παρότι η Κούβα του Φιντέλ Κάστρο λάτρευε το μπέηζ-μπολ μαζί και ο ηγέτης της.       

Μ’ άλλα λόγια οι ’’ραφιναρισμένοι’’ Ευρωπαίοι, χρειάζονταν εγγυήσεις, κάτι παραπάνω από τους λαούς του Ειρηνικού, εκτός των Αγγλοσαξονοκελτών της Αυστραλίας. Το μέλλον της γηραιάς ηπείρου, οι Αμερικανοί διά στόματος Ουίλσον, νόμισαν ότι εξασφάλισαν, με την ίδρυση της Κοινωνίας των Εθνών (Κ. τ. Ε.), τις μελλοντικές διευθετήσεις.

Οι ‘‘Δικηγόροι του διαβόλου’’, της Διεθνούς Διπλωματίας, μπορούσαν πλέον να έβλεπαν ότι ο Α΄Π. Πόλεμος, εγκατέστησε ουσιαστικά τις Η.Π.Α στη ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Οι καταλυτικές συνέπειες, όσον αφορούσε την ευρωπαϊκή συνολική γεωπολιτική στρατηγική, συνδυάζονταν μετά τις επί μέρους εθνικές γεωπολιτικές επιδιώξεις. Κυρίως των ευρωπαϊκών αντιπάλων προαιώνιων ηγετικών δυνάμεων, δηλαδή της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Το γεωπολιτικό ‘‘όραμα Ουίλσον’’, για ένα Κόσμο χωρίς ένοπλες συγκρούσεις, έπρεπε να ξεκαθάριζε, a priori, το στρατηγικό ρόλο της μετασχηματιζόμενης τότε ρωσικής ασιατικής Δύναμης. Που θα λάμβανε τις διαστάσεις, της νέας πραγματικότητας που ασπάστηκαν οι πρώην τσαρικοί μουζίκοι. Από τη γεωπολιτική μεταβολή της, που ύψωσε την ταμπέλα  ενός αυταρχικού επαναστατικού μονολιθικού καθεστώτος. Μετά την επίσημη τη σαφέστατη διακήρυξη ‘‘ερυθρή επαναστατική, μαρξιστική, αντιαποικιακή, αντιιμπεριαλιστική, αντικαπιταλιστική’’. Που θα ‘’ερωτεύονταν’’ τον ατίθασο Τούρκο στρατιωτικό Μουσταφά Κεμάλ για να εκδιωχθούν βίαια, από την Τουρκία οι Ευρωπαίοι Δυτικόφρονες, εικαζόμενοι ως εχθροί του ‘’Κόκκινου επαναστατικού Καθεστώτος’’.

Επίσης οι ΗΠΑ θ’απρεπε να προσδιόριζαν τους συσχετισμούς, των πιθανολογούμενων συγκρούσεων των δύο πολυπληθέστερων ασιατικών κρατών, των Ινδιών και της Κίνας. Από τις γεωπολιτικές συγκρούσεις που εμφάνισαν σαν βάση, την αναμενόμενη συμπίεση των διαφορών, με την πρώην ΕΣΣΔ. Και την εμφανή σκιά της γεωπολιτικής στρατηγικής, της αυτοκρατορικής Ιαπωνίας.

 

Η ‘‘λεμφατική για την πραγματικότητα διπλωματική κατασκευή’’ του Ουίλσον, αναφορικά με τις μελλούμενες διπλωματικές ευρωπαϊκές εξελίξεις, σηματοδοτούσε τον Νέο μη ρεαλιστικό στρατηγικό Ορίζοντα των ΗΠΑ.  Που θα ακολουθούσε τη Συνθήκη των Βερσαλλιών.  Διότι άφηνε στους φιλύποπτους, μη ελεγχόμενους, στρατηγιστές, πολιτικούς ηγέτες της Εποχής εκείνης, σαφή ερωτηματικά. Και τούτο οφείλετο λόγω των σημειωθεισών αποστάσεων, μεταξύ των κενών της γεωπολιτικής στρατηγικής των ΗΠΑ, και της Διπλωματικής Πρακτικής που τότε ακολουθούνταν.

Η τελευταία, δέσποσε ως προς τις διαρθρωτικές αλλαγές, των ευρωπαϊκών υποθέσεων. Και κυριάρχησε διατρέχοντας τη δογματική διατύπωση, της αμερικανικής στρατηγικής.

 

Οι βάσεις των γεωπολιτικών ενδιαφερόντων των ΗΠΑ, ένθεν κακείθεν των δύο Ωκεανών του Ατλαντικού και του Ειρηνικού, συνδυάζονταν με  σύνθετα προτάγματα ειδικών χειρισμών. Διότι επικεντρώθηκαν άμεσα στην αναπτυσσόμενη γεωστρατηγική σημασία, του Ινδικού Ωκεανού και της Νοτιοανατολικής Ασίας. Εκεί όπου εξακολουθούσε να ‘’σπαράσσει’’ το πολιτικό περιβάλλον, η Βρετανογαλλική Αποικιοκρατία, που ανέβλυζε πετρέλαιο και άλλους φυσικούς πόρους.

Η γεωπολιτική στρατηγική των ΗΠΑ, δια της Γεωδιπλωματίας του Μεσοπολέμου, διαβίβασε παγκόσμια μηνύματα. Παρά ταύτα αποκωδικοποιήθηκαν μόνο από τις σώφρονες οξυδερκείς, αδέσμευτες και πολιτικές ηγεσίες εκτός των προκατασκευασμένων Echelons Εξουσίας. Οι Αμερικάνοι ΄΄Απομονωτιστές΄΄, δεν πρόλαβαν να επικροτήσουν τη διπλωματία της Αποχής από τις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Γιατί η οικονομική Κρίση του Μεσοπολέμου στις ΗΠΑ, τους οδήγησε σε νέους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς, χάριν της επείγουσας Κοινωνικής τους Συνοχής, η οποία συγκρουσιακά και επικίνδυνα διακυβεύονταν.

 

Η New Deal του προέδρου Ρούσβελτ, σε δύο φάσεις, έπεισε ότι η οικονομική ύφεση του Μεσοπολέμου, εξαφανίζονταν. Λόγω του επιτυχούς επιτεύγματος, του στρατηγήματος της κοινωνικής συναίνεσης. Η οποία επιτεύχθηκε με την προοπτική της σύζευξης, της Γεωοικονομίας μετά της Γεωδιπλωματίας των ΗΠΑ. Και τούτο συνέβηκε χάρις στην κατάκτηση των στόχων, της Γεωπολιτικής στρατηγικής των ΗΠΑ. Δηλαδή της επέκτασης των αμερικανικών συμφερόντων, έπειτα από την επιλογή  της ορθολογικής και άνευ πολιτικαντισμού, της κατηγοριοποίησης των τελευταίων.

Οι  στρατηγιστές των ΗΠΑ, διεπίστωσαν την αλματώδη ανάπτυξη των Πολυεθνικών Εταιριών. Και την εξάπλωση του μιλιταριστικού πνεύματος της Ιαπωνίας συγχρόνως με τη συμτωματική ιστορικά, άνοδο των ιδεοπολιτικών μετοχών του φασισμού και του ναζισμού στην Ευρώπη. Που άρχισε την εποχή της ανασυγκρότησης των οικονομικών δυνάμεων της περιόδου του Μεσοπολέμου. Και του αγώνα της ανόδου του βιοτικού επιπέδου, από την αναθέρμανση της Οικονομίας, που υπηρετούσε σημαντικά και η στρατιωτική βιομηχανική ανάπτυξη.

Η Διπλωματία του ‘‘Μεταξωτού Λαιμοδέτη’’, αφορούσε την ομάδα των αξιοπρεπών καλοντυμένων πολιτικών και διπλωματικών στρατηγιστών. Η οποία ταλαιπώρησε δογματικά τον εικοστό αιώνα τις καίριες πτυχές της γεωπολιτικής στρατηγικής. Και έμελλε να μετασχηματίζονταν όσον αφορούσε την εσωτερική συνεργατική λειτουργικότητα. Εκείνη που εναρμονίζονταν με την αμερικανική διπλωματική κουλτούρα της Γεωδιπλωματίας, δηλαδή του μίγματος της Γεωοικονομίας και του Γεωπολιτισμού, με τη μορφή του επίκρατήσαντος Αμερικανισμού.

 

Η άρχουσα τάξη των Αγγλοσαξονικών ΗΠΑ, παρατηρούσε τις αγωνιώδεις προσπάθειες ανασύνταξης, της Μεταπολεμικής Βρετανίας και Γαλλίας. Ενώ έπνεαν σαρωτικά οι θυελλώδεις άνεμοι των ιδεολογιών του φασισμού, του ναζισμού και του κομμουνισμού. Και ακούγονταν υπόκωφα σε κάθε εχέφρονα, τα τύμπανα του πολέμου. ΄Ένας νέος πόλεμος γεωστρατηγικά, θα έφερνε ως καθεστώς πλέον στο προσκήνιο τις καταλυτικές ΗΠΑ. Και θα γονάτιζε  ανεξάρτητα της έκβασής του, τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία και τη Γερμανία. Επίσης τέλος θα παρείχε την ευκαιρία, ενός οριστικού ξεκαθαρίσματος. Των ηγεμονικών λογαριασμών στον Ειρηνικό, με την Ιαπωνία. Ο Β’ Π. Πόλεμος, ήταν προ των ευρωπαϊκών πυλών και τους ευρωπαίους, ανόητα αιφνιδιασμένους, αναμένοντας ως ‘’σωτηρία’’ τη στρατιωτική ανάμειξη των ΗΠΑ. Η Νέα Διπλωματία θα ξεκινούσε ξανά την περιπέτεια της, με αποσκευή τον Ψυχρό Πόλεμο μετά τις ‘’Σφαίρες Επιρροής’’ στην Γιάλτα και τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Η Πυρηνική Περίοδος και η πορεία των οπλικών ανταγωνισμών στο Διάστημα, κάρφωσαν την επικίνδυνη πλέον ινσουλίνη της εξισορρόπησης του Διεθνούς Συστήματος, στο Διεθνές Περιβάλλον.