Άγνωστες ‘’Πτυχές’’ και μαρτυρίες, της Σύνδεσης των Φακέλων της Επανόδου, του πολιτικού Συστήματος, του προ της Αυτοκατάρρευσης της Απριλιανής Δικτατορίας, με τον ‘’Απόρρητο’’ φάκελο της παράνομης διεθνώς, τουρκικής εισβολής και στρατιωτικής Κατοχής της Κύπρου.

 

Ο διακεκριμένος  πρέσβης Κ. Μπίτσιος, γιός του πρώτου αείμνηστου ΥΠΕΞ της ‘’Μεταπολίτευσης’’ πρέσβη Δ. Μπίτσιου και πρώην Δ/ντού του Βασιλικού Διπλωματικού Γραφείου, μεταξύ άλλων έγραψε αυτολεξεί στο ιστολόγιο του, τα ακόλουθα για τον εφετινό εορτασμό της επικοινωνιακής ‘’Πασαρέλας των τυμβωρύχων, άσχετων αντιστασιακών’’ κατά της Δικτατορίας: ‘’ Περνάει πλέον στα ψιλά γράμματα των ΜΜΕ αλλά σήμερα, είναι η 47η επέτειος αποκατάστασης της Δημοκρατίας: Στις 2 το πρωί της 24ης Ιουλίου 1974, προσγειώνεται στο αεροδρόμιο της Αθήνας το αεροσκάφος του Γάλλου προέδρου μεταφέροντας από το Παρίσι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Λίγο αργότερα, ορκίζεται πρωθυπουργός, ενώ χιλιάδες κόσμου ξεχύθηκαν στους δρόμους πανηγυρίζοντας την πτώση της χούντας.’’

( Σ.Σ.) Χούντα, ως πολιτικός όρος σύμφωνα με το πολιτικό Λεξικό, είναι οι πραξικοπηματίες  αρχηγοί των τριών όπλων του Στρατεύματος και όχι ένας τυχόν ταξίαρχος και οι συνταγματάρχες του απριλιανού στρατιωτικού καθεστώτος.

       Ο πανδαμάτορας χρόνος του Αριστοτέλη, θα αποκαλύψει ανατρεπτικά τη διάσταση της τυχόν κλιμακούμενης διαρκούς προδοσίας, με τη μυστική διπλωματία και τα απόρρητα πρωτόκολλα, των κοτζαμπάσηδων της Εξουσίας. Επίσης συνταράσει ιστορικά και συθέμελα, από το μεταβατικό χρόνο, της Νέας Ψηφιακής Εποχής, τις τρείς νεοφανείς ελληνικές οικογενειακές δυναστείες. Και θα τις τοποθετήσει ανεπηρέαστα στο ιστορικό βάθρο της αξιολόγησης, της ελληνικής πολιτικής Ιστορίας, που συνήθως επιδιώκουν να πλαστογραφήσουν οι ‘’Ισχυροί δεσμώτες’’.  Έτσι εξηγούνται και οι αλλεπάλληλες ‘’μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία’’. Από το στοχευμένο σκόπιμο πολιτικαντισμό και τις ικανότητες τύπου οικογενειοκράτου ΓΑΠ και της συντεχνιακής παρέας, που επιδιώχθηκε η εθνική νάρκωση της ιστορικής λαϊκής λήθης, μέσω των πλυντηρίων των βολευτικών επιτροπών, της αμνηστίας και των παραγραφών. ‘’Οι «ξένοι» έχουν ‘συμφέρον’ να ξεχνούν την Ιστορία μας, η άγνοια όμως της Ιστορίας μας για εμάς τους Έλληνες, θα ήταν ολέθρια. Η αναφορά στην δίκαια απαίτησή μας για την «Πολεμική Αποζημίωση» από τους Γερμανούς, μας επιβάλει να θυμηθούμε και τους Πατριώτες, που «φυγάδευσαν» την ύστατη στιγμή, τον ελληνικό χρυσό, πριν μπουν οι Γερμανοί στην Ελλάδα, γεγονός που είναι γνωστό σε λίγους μόνον ιστορικούς ερευνητές’’, έγραψε η Μαίρη Παπανδρέου.

        Ακόμα και αν οι μισθωμένοι αρουραίοι καταβρόχθισαν στα υπόγεια της Βουλής τους φακέλους της Κύπρου και του συνδυασμού της Επανόδου των συστημικών παλαιοπολιτικών, δεν υπολογίστηκε το αυτονόητο. Και τούτο οφείλονταν στη μικρόνοα του παλαιοκομματικού DNE. Ο ψηφιακός χρόνος της ραγδαίας τεχνολογίας, θα αποκαλύψει ανατρεπτικά τη διάσταση της γνωστής αβελτηρίας ή της διαρκούς προδοσίας. Και θα αποβάλλει την ιδιοτελή ‘’μασκαράτα’’ των Κοτζαμπάσηδων της προαιώνιας υποτελούς αντεθνικής Εξουσίας. Γιατί ο βήχας και ο πλούτος πάντα προδίδουν την ύπαρξη τους. Και η πολιτική Διαφάνεια των πολιτικών στον αθέμιτο πλουτισμό, διαχρονικά αποτέλεσε επτασφράγιστο συντεχνιακό μυστικό που εξευτελίζεται από το διαβόητο ‘’Πόθεν Έσχες’’ αφού σκανδαλωδώς αγνοείται το ‘’Πόθεν’’ πότε και πως αποκτήθηκαν τα δηλούμενα. Σε αντίθεση με το στρατιωτικό καθεστώς του οποίου οι πρωταίτιοι που καταδικάστηκαν με το Δ΄ Ψήφισμα, πέθαναν ή  αυτοκτόνησαν στη φυλακή και υπέφεραν οι οικογένειες τους  από την εκδικητική φτώχεια.

Ο πατριώτης έντιμος πολιτικός Σούρλας, της Συντηρητικής Παράταξης, πρώτος αυτός στιγμάτισε την πολιτική αδιαφάνεια και τις ‘’μαύρες δουλίτσες’’ με τους Εξουσιαστές που κατάγγειλε με τεκμηριωμένα στοιχεία. Και έτσι συνέχισε το ελεεινό αίσχος της ελληνικής πολιτικής Διαφθοράς. Εις μάτην όμως !!! Εξαφανίστηκε πολιτικά από τη συντεχνιακή διακομματική συμμορία της Ομερτά. Η Β. Τσουδερού διατέλεσε υφυπουργός ΥΦΥΠΕΞ της βραχύβιας κυβερνησιμότητας του πατρός Μητσοτάκη και το τελευταίο πόστο της δημόσιας ζωής της ήταν, ‘’η Διαφάνεια’’ στην Ελλάδα!! Και όταν χρειάστηκε για τη μυστική  επιχείρηση ‘’Χρυσόμαλλο Δέρας’’, η Β. Τσουδερού εμπιστεύτηκε τον γιό του βενιζελικού γενναίου στρατηγού Ν. Ντερτιλή. Που απεβίωσε στη φυλακή προς δόξαν, της κακομοιριασμένης πολιτικά ελληνικής ‘’δημοκρατίας’’. Εάν προκληθώ θα αποκαλύψω, άλλα ιστορικώς στιγματισμένα, από την πολιτική μωρολογία και τους έμμισθους προπαγανδιστές. 

        Η Βιργ. Τσουδερού ήταν θυγατέρα του Κρητικού πρωθυπουργού συνοδού του αυτοεξόριστου βασιλιά Γεώργιου Β΄. Και της μεταφοράς του ελληνικού χρυσού της Τράπεζας της Ελλάδος στη Βρετανία τις παραμονές της γερμανικής Κατοχής. Είχε προηγηθεί η ‘’αυτοκτονία’’, του τραπεζίτη ‘’στιγμιαίου’’ πρωθυπουργού τραπεζίτη Κοριζή, με δύο σφαίρες στην καρδιά!!! Όλων τούτων είχε προηγηθεί ο ‘’θάνατος’’ του πρωθυπουργού στρατηγού Ι. Μεταξά, για τον οποίο οι Άγγλοι υποψιάζονταν ότι θα ενέδιδε στη ναζιστική γερμανική απαίτηση για την ουδετερότητα της Ελλάδας. Ο Μεταξάς είχε και από πριν διαφωνήσει με το ελληνικό Στέμμα για την Μικρασιατική εκστρατεία. Το συγκεκριμένο γεγονός ανακαλεί στη μνήμη ότι, ματαίως  δεν εξευρέθηκε μεταφορικό μέσο, όταν ο Κων. Καραμανλής θέλησε να στείλει ατύπως στην Κύπρο τον προσωπικό του γιατρό του Βορίδη. Για να παρακολουθούσε τη νεκροψία του εκβιασθέντα στο Λάγκαστερ Χάουζ αλαζόνα αρχιεπισκόπου Μακαρίου, που νόμιζε ότι θα γίνονταν γεωστρατηγικός ‘’καταλύτης ‘’ της Μ.Α. Τι  οδοντόπαστα τι εξελιγμένος μόλυβδος στα εργαστήρια των Μ.Υ.;; Τα γεγονότα όταν συνδυάζονται ξερνάνε τη συνωμοσιολογία.

Ατιμώρητο αισχρά έγκλημα Πολέμου οι εκτελεσμένοι. Αιώνια ντροπή για τον παγκόσμιο Πολιτισμό η προσφορά των βάρβαρων σαδιστών τούρκων. Η ανύπαρκτη επιλεκτική διεθνής Δικαιοσύνη στα χειρότερα της. Ο χασάπης Μιλόσεβιτς εγκληματίας πολέμου και όχι ο σφαγέας τούρκος Ετσεβίτ, λόγω των δεσμών του με τον Κίσιντζερ.

Η συνδιάσκεψη εκείνη αποτέλεσε τον αγγλικό προάγγελο των Συμφωνιών Ζυρίχης Λονδίνου της δεκαετίας του 50. Εκείνες τις ‘’κουλές’’ Συμφωνίες αγγλικού ρωμαϊκού τύπου, προξένησαν το ελληνοκυπριακό στρατηγικό χάσμα ασυμφωνίας της κοινής στρατηγικής. Και το κυπριακό Κατεστημένο ‘’έκαψε’’ τελικά από τότε το Κυπριακό, με την τότε άρνηση προσχηματικά και κοντόφθαλμα, της εισόδου της Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Κατά την επίσκεψη μας στην Πέτρα της Ιορδανίας, όταν υπηρετούσα γενικός πρόξενος στα Ιεροσόλυμα, χωρίς να περίμενα απάντηση ρώτησα κατά στην μόνας αλληλοενημέρωση με τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο, από τι πέθανε ο Μακάριος. Μου απάντησε ότι ο Μακάριος συνήθιζε να αγναντεύει το υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή χωριό του και τον πρόδωσε η καρδιά του.